Νομολογία Αστικού Δικαίου

Επώνυμο συζύγου. Μετά το διαζύγιο η τέως σύζυγος δεν έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί το επώνυμο του συζύγου της, παρά μόνο άν είχε αποκτήσει μ΄ αυτό κάποια επαγγελματική ή καλλιτεχνική φήμη που να δικαιολογεί τη χρησιμοποίησή του και μετά τη λύση του γάμου της

Γάμος μεταξύ ομοφύλων (γυναικών). Αγωγή του Εισαγγελέα για την αναγνώριση ότι πολιτικός γάμος που τελέστηκε μεταξύ γυναικών είναι ανυπόστατος. Νομιμοποίηση. Η άσκηση τέτοιου είδους αγωγής από τον Εισαγγελέα προβλέπεται στο νόμο, χωρίς να συνιστά επέμβαση στην οικογενειακή ζωή. Αντίθετα, ο Δήμαρχος, ο οποίος τέλεσε το γάμο δεν νομιμοποιείται παθητικά. Αναγκαστική ομοδικία. Οι εναγόμενες τελούν μεταξύ τους σε αναγκαστική ομοδικία. Παράσταση. Η παράσταση του Εισαγγελέα δεν προβλέπεται μετά ή δια πληρεξουσίου δικηγόρου. Ο γάμος μεταξύ γυναικών είναι ανυπόστατος, διότι προϋπόθεση του υποστατού είναι η διαφορά φύλου. Δεν παραβιάζονται οι αρχές της ισότητας και ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας. Σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Ποιός ο ρόλος του. 

Το τεκμήριο καταγωγής τέκνου από γάμο ανατρέπεται με αγωγή προσβολή πατρότητας μητέρας εναντίον τέκνου ή ειδικού επιτρόπου και συζύγου εντός έτους από τοκετό άλλως έξι μηνών από λύση ή ακύρωση γάμου ενώ σοβαρός λόγος μή άσκησης εντός γάμου αποτελεί αντένσταση. Για το ορισμένο αγωγής αρκεί μνεία ότι δεν συνέλαβε από σύζυγο ή σύλληψη από αυτόν ήταν αδύνατη από τριακοστή έως εκατοστή ογδοηκοστή ημέρα πριν από τοκετό.

Άσκηση αγωγής προσβολής πατρότητας από μητέρα μετά συμπλήρωση αποκλειστικής προθεσμίας έτους από τοκετό ή εξαμήνου από λύση ή ακύρωση γάμου. Αποτελεί ένσταση απαραδέκτου και αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενη. Ο ισχυρισμός μητέρας ότι δεν μπορούσε κατά τη διάρκεια του γάμου για λόγους ηθικής ή κοινωνικής γι΄ αυτήν αποδοκιμασίας να προσβάλλει πατρότητα αποτελεί αντένσταση. Βάσιμη αγωγή προσβολής πατρότητας από μητέρα λόγω απόδειξης έλλειψης μεταξύ τριακοσιοστής και εκατοστής ογδοηκοστής ημέρας πριν από τους δύο τοκετούς σαρκικής συνάφειας με το σύζυγο και ερωτικών σχέσεων με άλλο άντρα. 

Επώνυμο συζύγων. Η πρόσκτηση ή η αλλαγή του επωνύμου δεν απόκειται στην ιδιωτική βούληση, αλλά ενδιαφέρει τη δημόσια τάξη και χωρεί δια της διοικητικής οδού. Ο Νομάρχης, κατά την ενάσκηση της σχετικής αρμοδιότητάς του οφείλει να εκτιμά τους λόγους που επικαλείται ο αιτών τη μεταβολή του επωνύμου του και να αποφαίνεται εάν ενδείκνυται ή όχι η ζητούμενη μεταβολή, αιτιολογώντας ειδικά την απόφασή του. Ο γάμος δεν επάγεται μεταβολή του επωνύμου της συζύγου, όμως αυτή μπορεί να χρησιμοποιεί το επώνυμο του συζύγου της, με τη συναίνεσή του, στις κοινωνικές της σχέσεις. Η έγγαμη γυναίκα δεν αποκλείεται να ζητήσει, κατά τη διοικητική  διαδικασία του Ν.Δ/τος 2573/1953, την μεταβολή του επωνύμου της και την πρόσκτηση ως επωνύμου εκείνου του συζύγου της. Αντίθετη μειοψηφία

Επώνυμο συζύγων και προσθήκη ή αλλαγή αυτού. Ο σύζυγος μπορεί να προσθέτει στο επώνυμό του και εκείνο του άλλου συζύγου κατόπιν συμφωνίας των συζύγων με κοινή δήλωσή τους ενώπιον του ληξιάρχου και όχι με διοικητική διαδικασία ενώπιον του Νομάρχη. Αντίθετη μειοψηφία. Ορθά απορρίφθηκε η αίτηση προσθήκης στο οικογενειακό επώνυμο της αιτούσας και του επωνύμου του συζύγου της.

Αλλαγή επωνύμου συζύγου. Η προσθήκη στο επώνυμο του συζύγου του επωνύμου του άλλου συζύγου γίνεται κατά τη διαδικασία του Αστικού Κώδικα, δηλαδή κατόπιν συμφωνίας των συζύγων με κοινή δήλωσή τους ενώπιον του ληξιάρχου, ενώ η διοικητική διαδικασία ενώπιον του Νομάρχη προβλέπεται μόνο για την πρόσληψη ή την αλλαγή του επωνύμου, κατ’ εξαίρεση και για σοβαρούς λόγους (Αντίθετη μειοψηφία).

Επώνυμο συζύγου. Γυναίκα, που είχε τελέσει γάμο πριν από την έναρξη ισχύος του ν.1329/1983 και διατήρησε και μετά την έναρξη ισχύος του το επώνυμο του συζύγου της, δικαιούται, σε περίπτωση διαζυγίου, να εξακολουθήσει να φέρει το ίδιο επώνυμο σε όλες τις σχέσεις της, έννομες και κοινωνικές, και σε όλα τα αφορώντα αυτήν δημόσια έγγραφα, εφόσον με το επώνυμο αυτό απέκτησε επαγγελματική ή καλλιτεχνική φήμη και δεν βλάπτονται σοβαρά συμφέροντα του τέως συζύγου. Η επίλυση τυχόν αμφισβητήσεων ως προς την συνδρομή των προϋποθέσεων για την χρήση του επωνύμου του τέως συζύγου ή η αναγνώριση του δικαιώματος της συζύγου να φέρει το επώνυμο αυτό υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα των πολιτικών δικαστηρίων. Η ρύθμιση του άρθρου 66 εδαφίου β΄ του ν. 1329/1983, ως ειδική, κατισχύει των γενικών περί αλλαγής επωνύμου διατάξεων του ν.δ/τος 2753/1953 και δεν μπορεί να εφαρμοστεί η σχετική διοικητική διαδικασία. Νομίμως απερρίφθη το υποβληθέν στην Διοίκηση αίτημα της αιτούσης περί προσκτήσεως του επωνύμου του τέως συζύγου της με τη διοικητική διαδικασία.