ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Άρθρο 10

Προοίμιο
Η Γενική Συνδιάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, που συγκλήθηκε από το διοικητικό συμβούλιο του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας και συνήλθε στη Γενεύη στις 4 Ιουνίου 1952 πραγματοποιώντας την τριακοστή πέμπτη σύνοδό της, Αφού αποφάσισε να υιοθετήσει διάφορες προτάσεις σχετικές με το ζήτημα της προστασίας της μητρότητας, που είναι γραμμένο ως το 7ο θέμα στην ημερήσια διάταξη της συνόδου, Αφού αποφάσισε να δώσει στις προτάσεις αυτές τη μορφή διεθνούς σύμβασης, Αποδέχεται σήμερα, στις εικοσιοκτώ Ιουνίου χίλια εννεακόσια πενήντα δύο, την ακόλουθη σύμβαση, που θα αποκαλείται σύμβαση για την προστασία της μητρότητας (αναθεωρημένη), 1952.

Άρθρο 7 - Άδεια µητρότητας

Η συνολική διάρκεια της άδειας µητρότητας ορίζεται σε δεκαπέντε (16) εβδοµάδες. οκτώ (8) εβδοµάδες θα χορηγούνται υποχρεωτικά πριν από την πιθανή ηµεροµηνία τοκετού και οι υπόλοιπες οκτώ (8) µετά τον τοκετό. Σε περίπτωση που ο τοκετός πραγµατοποιηθεί σε χρόνο προγενέστερο από αυτόν που είχε αρχικά πιθανολογηθεί, το υπόλοιπο της αδείας θα χορηγείται υποχρεωτικά µετά τον τοκετό, ώστε να  εξασφαλίζεται χρόνος συνολικής άδειας δεκάξι (16) εβδοµάδων. Ο χρόνος αυτής της αδείας αµείβεται σύµφωνα µε τις προβλεπόµενες για το θέµα αυτό διατάξεις.

Άρθρο 9 - Άδεια θηλασµού και φροντίδας παιδιών

Άρθρο 7 - Άδεια µητρότητας

Άρθρο 8 - Δικαίωμα των εργαζομένων γυναικών για προστασία

Για εξασφάλιση της αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματος των εργαζόμενων γυναικών για προστασία τα Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση:

Άρθρο15 - Προστασία μητρότητας

Άρθρο 40

1. Οι ασφαλισμένες σε οργανισμούς ασφάλισης μισθωτών αρμοδιότητας Υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων δικαιούνται επίδομα μητρότητας για ενενήντα οκτώ (98) ημέρες συνολικά από τις οποίες σαράντα δύο (42) τουλάχιστον μετά τον τοκετό, εφόσον απέχουν από την εργασία τους.

Άρθρο11 - Άδεια μητρότητας

Άρθρο7 - Κύρωση διατάξεων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας

Κυρώνονται και αποκτούν ισχύ νόμου οι διατάξεις των άρθρων 4, 6 και 13 της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας της 15ης Απριλίου 2002, όπως το άρθρο 6 ισχύει μετά την υπογραφείσα ερμηνευτική δήλωση, που κατατέθηκαν στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με τους αριθμούς καταθέσεως αντιστοίχως19/29.4.2002 και 37/14.6.2002 ως εξής:

Άρθρο 142 - Ειδική παροχή προστασίας μητρότητας

Η μητέρα που είναι ασφαλισμένη του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, και εργάζεται με σχέση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις, μετά τη λήξη της άδειας λοχείας και της ισόχρονης προς το μειωμένο ωράριο άδειας, όπως προβλέπεται από το άρθρο 9 της ΕΓΣΣΕ των ετών 2004 - 2005, δικαιούται να λάβει ειδική άδεια προστασίας μητρότητας έξι (6) μηνών.

Άρθρο 36 - Προστασία από απόλυση λόγω μητρότητας

Άρθρο 8 - Παροχές μητρότητας

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι στις αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες γυναίκες, στις γυναίκες συζύγους και στις συντρόφους συμβίωσης κατά το άρθρο 2, μπορεί να χορηγείται, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, ικανό επίδομα μητρότητας, το οποίο επιτρέπει τη διακοπή της επαγγελματικής τους δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας για τουλάχιστον 14 εβδομάδες.

Άρθρο 25

Άρθρον Μόνον 

Κυρούμεν τον καταρτισθέντα υπό του Δ.Σ.  του Ο.Α.Ε.Δ.  κανονισμόν  «συμπληρωματικών παροχών μητρότητος» το κείμενον του οποίου έχει ως ακολούθως:

Καθορίζουμε τις προϋποθέσεις, τη διαδικασία, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της ειδικής παροχής προστασίας μητρότητας, ως εξής: