Νομολογία Ευρωπαϊκού Δικαίου

Μεταβίβαση σύνταξης στα άρρενα τέκνα θανόντος πολιτικού υπαλλήλου ή συνταξιούχου, εφόσον αυτά είναι ανίκανα προς εργασία κατά ποσοστό 50% και άγαμα. Κρίση ότι οι θέσπιση πρόσθετων προϋποθέσεων για τα άρρενα τέκνα, εν σχέσει με τις άγαμες θυγατέρες δεν είναι αντίθετη στο Σύνταγμα.

Ακυρη σύμβαση εργασίας ισχύει ως απλή σχέση εργασίας. Καταγγελία απλής σχέσης εργασίας. Καταβολή αποζημίωσης έστω και αν η καταγγελία έγινε άτυπα. Καταγγελία συμβάσεως εργασίας εγκυμονούσας. Ακυρη η καταγγελία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ενός έτους μετά τον τοκετό.

Η διάταξη της ΔΑ 83/1981, κατά την οποία χορηγείται οικογενειακό επίδομα στους μισθωτούς των ΚΤΕΛ για καθένα από τα θήλεα τέκνα τους όσο χρόνο παραμένουν άγαμα, εισάγει ευνοϊκή ρύθμιση με βάση το φύλο και είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική. Επομένως δεν μπορεί η διάταξη αυτή να αποτελέσει βάση για εξίσωση υπέρ των μισθωτών που έχουν ενήλικα άγαμα αγόρια.

Δικαίωμα καταβολής συντάξεως των μονίμων στρατιωτικών υπαλλήλων. Κρίση ότι η διάταξη του άρ. 26 του π.δ. 169/2007, που προβλέπει ότι, ειδικώς εκείνες οι γυναίκες ασφαλισμένες, που πληρούν τις εξαιρετικές προϋποθέσεις της εν λόγω διάταξης, και δη οι τρίτεκνες μητέρες, δικαιούνται πρόωρης σύνταξης με τη συμπλήρωση μειωμένου χρόνου πλήρους πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, παρίσταται ως εξαιρετική και δεν μπορεί να έχει εφαρμογή και στους άρρενες εργαζόμενους.

Αποκατάσταση ισότητας. Ο σύζυγος ασφαλισμένης του Δημοσίου δικαιούται υγειονομικής περίθαλψης από ασφαλιστικό Οργανισμό αρμοδιότητας του Υπουργείου ΥΠΚΑ με μόνη προϋπόθεση την ιδιότητα της συζύγου του ως δημοσίου υπαλλήλου.

Αίτηση χήρου στο Ταμείο Αρωγής Δημοσίων Υπαλλήλων για την χορήγηση σε αυτόν επικουρικής συντάξεως λόγω θανάτου της συζύγου του βοηθηματούχου του Ταμείου. Απόρριψη του αιτήματος με την δικαιολογία της μη προβλέψεως από τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 1 και 2 του ν.δ. 95/1973 της άνω παροχής συντάξεως στον επιζώντα σύζυγο. Αντισυνταγματικότητα των άνω διατάξεων λόγω της ανίσου καταστάσεως μεταξύ των πολιτών βάσει της διαφοράς του φύλου καθόσον τίθενται γενικώς και απολύτως άνευ κριτηρίου η χήρα σε πλεονεκτική θέση έναντι του χήρου.

Μη δυνατή η επέκταση εφαρμογής των άνω διατάξεων και στους χήρους λόγω της άνω αντισυνταγματικότητας γιατί τούτο θα συνιστούσε ανεπίτρεπτη επέμβαση του δικαστού στα έργα της νομοθετικής εξουσίας.

Καταγγελία συμβάσεως εργασίας εγκύου εργαζομένης. Η προστασία την οποία ο νόμος παρέχει σε αυτήν δεν εξαρτάται από την γνώση ή όχι της εγκυμοσύνης της από τον εργοδότη. Σπουδαίος λόγος που δικαιολογεί, παρ΄ όλα αυτά, την απόλυσή της και ο οποίος πρέπει να αναγράφεται στο έγγραφο της καταγγελίας που κοινοποιείται σε αυτήν. Συνιστά τέτοιον λόγο και η πλημμελής ή μη προσήκουσα εκτέλεση των καθηκόντων της ή η μη συμμόρφωσή της σε οδηγίες του εργοδότη, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η εν λόγω συμπεριφορά της δεν είναι απότοκος της καταστάσεως της εγκυμοσύνης της.

Παράλειψη της απολυθείσας εγκύου εργαζομένης να αποκαλύψει στην εργοδότριά της την κατάσταση της εγκυμοσύνης της κατά την ημέρα που της ανακοινώθηκε η απόλυσή της, την οποία της αποκάλυψε μετά τρεις ημέρες, και δη κατά την ημέρα παραλαβής της έγγραφης καταγγελίας της συμβάσεώς της και εισπράξεως της αποζημιώσεως της, και τούτο μέσω της επ΄ αυτής σημειωθείσας σχετικής επιφυλάξεώς της. Το γεγονός αυτό δεν συνιστά καταχρηστική συμπεριφορά της καταλύουσα το δικαίωμά της για προβολή της ακυρότητας της απολύσεώς της.

Εξομοίωση των δύο φύλων από την άποψη της ισότητας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Διατάξεις που προβλέπουν διακρίσεις είναι ανεκτές μέχρι 31/12/1982 ή αν δικαιολογούνται από σοβαρούς λόγους, βιολογικής ή κοινωνικής φύσεως. Προικοδότηση ή άλλες παροχές γάμου που χορηγούνται σε θυγατέρες ασφαλισμένων. Υποχρέωση επέκτασης αυτών και στους γιούς των ασφαλισμένων. Χορήγηση εφάπαξ επικουρικής παροχής στις θυγατέρες ασφαλισμένων ή συνταξιούχων στο Ταμείο Νομικών. Απαραίτητη η ύπαρξη ασφαλιστικού δεσμού του πατέρα με το Ταμείο κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου της κόρης του για τη χορήγηση της παροχής.

Οι διατάξεις που προβλέπουν τη λύση της σχέσης εργασίας ή επιτρέπουν στον εργοδότη την καταγγελία της στην περίπτωση που η εργαζόμενη γυναίκα αποκτά δικαίωμα συνταξιοδότησης λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας, το οποίο όμως ορίζεται στο νόμο διαφορετικό από το προβλεπόμενο για τη συνταξιοδότηση, των ανδρών συναδέλφων της, είναι αντίθετες στην αρχή της ισότητας των φύλων.

Προστασία εγκύου ή λεχώνας εργαζόμενης από καταγγελία της σύμβασης εργασίας από τον εργοδότη, λόγω της εγκυμοσύνης της ή της λοχείας. Επιτρεπόμενη, κατ' εξαίρεση, η ως άνω καταγγελία μόνο για σπουδαίο λόγο. Προσδιορισμός του σπουδαίου λόγου. Υποχρέωση αιτιολογίας του σπουδαίου λόγου από πλευράς εργοδότη. Διαφορετικά, η καταγγελία είναι άκυρη και ο εργοδότης περιέρχεται σε υπερημερία ως προς την καταβολή των μισθών της εγκύου, εκτός εάν την επαναπροσλάβει. Η μείωση της αποδοτικότητας, εξαιτίας της εγκυμοσύνης, δεν αποτελεί επ' ουδενί σπουδαίο λόγο.

Συνταξιοδότηση του χήρου συζύγου λόγω θανάτου της συνταξιούχου λόγω γήρατος συζύγου του με πρόσθετες προϋποθέσεις. Αρχή της ισότητας των δύο φύλων και δικαίωμα δικαστικής αξίωση της επέκτασης και στον σύζυγο των τυχόν αδικαιολόγητων ευνοϊκότερων διατάξεων που ισχύουν για τη σύζυγο.

Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων του Κράτους. Η διάταξη του άρθρου 23 του Κανονισμού Συντάξεων του Ταμείου είναι αντίθετη στα άρθρα 4 παρ. 2 και 116 του Συντάγματος, αφού με αυτή θεσπίζονται πρόσθετες προϋποθέσεις για την απονομή εφάπαξ παροχής στον χήρο ασφαλισμένης του Ταμείου σε σχέση με τις προϋποθέσεις που θεσπίζονται για τη χήρα ασφαλισμένου. Ειδικότερα απαιτούνται επιπλέον η αναπηρία και η απορία του χήρου, θιγομένης έτσι της αρχής της ισότητας των φύλων. Η δυσμενής αυτή διάκριση του χήρου αποκαθίσταται με τη θέσπιση και για αυτόν των ίδιων προϋποθέσεων απονομής εφάπαξ παροχής που ισχύουν και για τη χήρα, αρκούσης μόνον της χηρείας αυτού.

ΙΚΑ. Προσαυξάνεται η σύνταξη εφόσον ο σύζυγος του συνταξιούχου δεν εργάζεται ή δεν είναι συνταξιούχος ασφαλιστικού οργανισμού, του Δημοσίου ή νπδδ. Των ανωτέρω συνταξιούχων δικαιολογείται η προσαύξηση της σύνταξης με τη χορήγηση ποσού ίσου με ενάμισι ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη. Η μη χορήγηση της προσαύξησης στους έγγαμους συνταξιούχους των οποίων οι σύζυγοι δεν συγκεντρώνουν τις ανωτέρω προϋποθέσεις, δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας ούτε στη διάταξη του άρθρου 21 παρ.1 του Συντάγματος και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Το δικάσαν Εφετείο έκρινε ότι η προβλεπόμενη προσαύξηση της συντάξεως λόγω οικογενειακών βαρών αποτελεί πρόσθετη ασφαλιστική παροχή, η οποία θεμιτώς δεν χορηγείται σε όλους τους έγγαμους συνταξιούχους και η θέσπιση της σχετική διακρίσεως δεν αντίκειται στο Σύνταγμα. Η κρίση αυτή είναι νόμιμη.

ΙΚΑ. Το ποσό της συντάξεως λόγω αναπηρίας ή γήρατος που λαμβάνει ο ένας από τους συζύγους προσαυξάνεται, ανεξάρτητα από το φύλο του άλλου συζύγου, εφόσον ο σύζυγος του συνταξιούχου δεν εργάζεται ή δεν είναι συνταξιούχος ασφαλιστικού οργανισμού, του Δημοσίου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Η μη χορήγηση της προσαύξησης στους έγγαμους συνταξιούχους του Ι.Κ.Α. των οποίων οι σύζυγοι δεν συγκεντρώνουν τις πιο πάνω προϋποθέσεις δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας και στο άρθρο 21 παρ.1 του Συντάγματος, παραβιάζει το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Το δικάσαν Εφετείο ορθά έκρινε ότι η προβλεπόμενη προσαύξηση της συντάξεως λόγω οικογενειακών βαρών αποτελεί πρόσθετη ασφαλιστική παροχή και η χορήγησή της μόνο στους ανωτέρω συνταξιούχους δεν παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας ούτε το συνταγματικώς προστατευόμενο θεσμό της οικογένειας.

Η προβλεπόμενη από το άρθρο 29 παρ. 3 του αν.ν. 1846/1951 προσαύξηση της συντάξεως λόγω συζύγου, αποτελεί πρόσθετη ασφαλιστική παροχή η οποία χορηγείται για ενίσχυση του οικογενειακού εισοδήματος των συνταξιούχων του ΙΚΑ που είναι ασθενέστεροι από οικονομική άποψη, τέτοιοι δε θεωρούνται κατ΄ αρχήν εκείνοι, των οποίων ο σύζυγος δεν εργάζεται ή δεν συνταξιοδοτείται. Ως εκ τούτου, η επίμαχη διάταξη δεν αντίκειται στο άρθρο 21 παρ. 1 ούτε και στο άρθρο 4 του Συντάγματος. Εξάλλου δεν αντίκειται στο κοινοτικό δίκαιο.

Η διάταξη του άρθρου 28 παρ. 6 του αν.ν. 1846/1951 αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 2 του Συντάγματος, κατά το μέρος που θεσπίζει πρόσθετες προϋποθέσεις για τη συνταξιοδότηση του χήρου, οπότε εφαρμοστέο είναι το συνταξιοδοτικό καθεστώς που ισχύει για τη χήρα. Αιτιολογημένα το δικάσαν δικαστήριο έκρινε ότι ο αναιρεσίβλητος δικαιούται σύνταξη λόγω θανάτου της συζύγου του.

Μέχρι 31-12/1982 (πέρας της μεταβατικής περιόδου) ήσαν ανεκτές από το Σύνταγμα διατάξεις παρεκκλίνουσες της αρχής της ισότητας. - Καταβολή εφάπαξ βοηθήματος σε χήρο σύζυγο θανόντος συμβολαιογράφου ως αίτημα προς το Ταμείο Ασφαλ. Συμβ/φων λόγω αποβιώσεως της θανούσης το 1979 συζύγου του Πρόβλεψη από τον Οργανισμό του Ταμείου για το εφάπαξ βοήθημα που λαμβάνει η χήρα σύζυγος. Η απόρριψη του αιτήματος δεν παραβιάζει την αρχή της ισότητας. Αναίρεση αποφάσεως που εφήρμοσε εν προκειμένω το άρθρο 4 παρ. 2 του Συντάγματος.

Πρόσληψη προσωπικού με διαγωνισμό. Νομική φύση της προκήρυξης του διαγωνισμού, της υποβολής αίτησης και της συμμετοχής στο διαγωνισμό και της επιτυχίας σ΄ αυτόν. Αν ο εργοδότης δεν αποδέχεται τις υπηρεσίες του επιτυχόντας καθίσταται υπερήμερος. Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων συνεπάγεται κατάρτιση της σύμβασης. Αν ο επιτυχών δεν προσκομίσει τα δικαιολογητικά του ή δεν αναλάβει τα καθήκοντά του θεωρείται ότι παραιτείται. Αυτός που κατέβαλε σειρά πέραν των θέσεων για τις οποίες προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός δεν μπορεί να προσληφθεί με μεταγενέστερη απόφαση του οργάνου που προκήρυξε το διαγωνισμό. Γενικός Κανονισμός προσωπικού ΟΑΣΘ. Για τους επιλαχόντες απαιτείται νέα πρόταση για κατάρτιση σύμβασης εργασίας, η οποία ισχύει από το χρόνο αποδοχής της πρότασης και όχι από την ανακοίνωση του πίνακα.

Οι συνταγματικές διατάξεις για την ισότητα των φύλων έχουν τεθεί από το συντακτικό νομοθέτη με σκοπό να παρέχεται στους εκπροσώπους του φύλου, που εκάστοτε φέρεται ως αδικούμενο από νομοθετικές ρυθμίσεις ή διοικητικές πρακτικές, η δυνατότητα να επιτυγχάνουν την άρση των παρατηρούμενων ανισοτήτων και την διόρθωση αποκλίσεων από την ισότιμη μεταχείριση και όχι την επίτασή τους. Φορέας του οικείου ατομικού δικαιώματος είναι μόνον εκείνος που ανήκει στο εκάστοτε φερόμενο ως τιθέμενο σε μειονεκτική θέση φύλο. Δεν είναι νοητή η επίκληση παραβιάσεως της αρχής αυτής από ανήκοντα στο ωφελούμενο από φερόμενη ως αντισυνταγματική διάταξη φύλο.

Όροι της καταβολής μηνιαίας συντάξεως των ασφαλισμένων στο ταμείο νομικών. Η ρύθμιση σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες συνταξιοδοτούνται μετά από 25ετή υπηρεσία, χωρίς άλλη προϋπόθεση, ενώ οι άντρες πρέπει να έχουν συμπληρώσει και το 60ο έτος της ηλικίας τους, εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών και ως εκ τούτου αποτελεί αδικαιολόγητη διάκριση επί του φύλου, αντικείμενη στο Σύνταγμα.