Νομολογία Ευρωπαϊκού Δικαίου

Εγκατάλειψη εγκύου. Έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας σε καταδικαστική απόφαση για εγκατάλειψη εγκύου, καθώς δεν διελήφθη στην απόφαση το εάν είχε  τη δυνατότητα  ο καταδικασθείς  να παράσχει την έγκυο, που εγκατέλειψε, την αναγκαία  οικονομική και ηθική βοήθεια.

Γονική μέριμνα και επιμέλεια ανήλικου τέκνου. Κριτήρια ανάθεσης της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα μετά την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης. Συμφέρον Tου ανηλίκου. Ο ψυχικός δεσμός του παιδιού με τους γονείς και ο ελεύθερος χρόνος που μπορούν να διαθέσουν για το τέκνο αναγκαία στοιχεία για τον προσδιορισμό της έννοιας του συμφέροντος.

Για την τέλεση του αδικήματος της διεκόλυνσης αλλοτρίας ακολασίας πρέπει να προκύπτει ότι υπήρξαν ασελγείς πράξεις μεταξύ τρίτων προσώπων έστω και απόπειρα τούτων (περίπτωση αγγελιών σε εφημερίδες). 

Αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα. Νομική φύση αυτής. Προϋποθέσεις ορισμένου της αγωγής με αντικείμενο τη συγκεκριμένη αξίωση. Κυρίως η αξίωση αυτή είναι χρηματική. Δεν αποκλείεται η αυτούσια απόδοση ενός αποκτήματος. Λύση του γάμου λόγω θανάτου. Προσδιορισμός του ενεργητικού της κληρονομίας. Δεν συνυπολογίζεται η αξίωση συμμετοχής του επιζώντος συζύγου. Εννοιολογικός προσδιορισμός της αυξήσεως της περιουσίας. Κρίσμο χρονικό σημείο προσδιορισμού της τελικής περιουσίας. Προίκα. Καθεστώς που διέπει τα προικώα μετά την κατάργηση της προίκας. Προσδιορισμός των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του προικολήπτη συζύγου. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει ανέγερση οικοδομής σε προικώο ακίνητο.

Διαζύγιο. Τετραετής διάσταση ως αμάχητο τεκμήριο ισχυρού κλονισμού του γάμου. Μη εναντίωση της διάταξης στο αρ. 21 παρ. 1, 5 παρ. 1, 4 παρ. 1 ΣΥΝΤ.

Ακούσια απαγωγή με σκοπό την ακολασία. Βιασμός κατά συναυτουργία. Επαρκής αιτιολογία και απόρριψη του σχετικού λόγου αναιρέσεως,

Περιουσιακές σχέσεις συζύγων. Συμβολή του συζύγου στην αύξηση περιουσίας του άλλου.

Στην περιουσιακή αύξηση, δεν υπολογίζεται ό,τι ο σύζυγος αποκτά από δωρεά, κληρονομία ή κληροδοσία ή με διάθεση των αποκτημάτων από αυτές τις αιτίες. Ως "δωρεά" πρέπει να νοηθεί οποιαδήποτε απόκτηση οφέλους από χαριστική αιτία.

Διαζύγιο. Αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα του γάμου. Προϋποθέσεις παραδεκτού και ορισμένου ασκήσεως της σχετικής αγωγής. Άσκηση σχετικής αγωγής από τη σύζυγο.

Ευθύνη γονέων ανηλίκου για παράνομες πράξεις εκείνου. Καθιερώνεται τεκμήριο μαχητό σε βάρος του γονέα (εποπτεύοντος) για την ύπαρξη πταίσματος του περί την άσκηση της εποπτείας, το μέτρο της οποίας εξαρτάται από το σύνολο των περιστάσεων και ιδίως την ηλικία, την ωριμότητα, τη μόρφωση, αλλά και την κατάσταση της υγείας (σωματικής και πνευματικής) εποπτεύοντος και επoπτευομένου. Το τεκμήριο αυτό μπορεί να ανατραπεί, εφόσον ο εποπτεύων γονέας επικαλεστεί, ότι άσκησε στη συγκεκριμένη περίπτωση την προσήκουσα εποπτεία ή ότι η ζημία παρά την άσκηση της προσήκουσας εποπτείας δεν μπορούσε να αποτραπεί. Περίπτ. ευθύνης γονέων για βιασμό που διέπραξε 17ετής σε βάρος 8ετούς.

Προσβολή πατρότητας. Η ιδιότητα του τέκνου ως τέκνου γεννημένου σε γάμο μπορεί να προσβληθεί δικαστικά με έγερση αγωγής, αφού το σχετικό τεκμήριο είναι μαχητό. Ασκηση αγωγής από τη μητέρα του τέκνου και παθητική νομιμοποίηση. 

Προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατ΄εξακολούθηση. Τέλεση του ως άνω εγκλήματος  από την κατηγορούμενη δια αποστολής γραπτών μηνυμάτων στο κινητό του εγκαλούντος.

Περιουσιακές σχέσεις συζύγων. Συμβολή του συζύγου στην αύξηση περιουσίας του άλλου

Ουσιώδεις προσθήκες σε προικώο ακίνητο - Λύση γάμου

Εφόσον ο σύζυγος διενήργησε ουσιώδεις προσθήκες σε ακίνητο της συζύγου, το οποίο μετά την εισαγωγή του ν. 1329/1983 περιήλθε στην πλήρη κυριότητά της, δικαιούται, εφόσον λυθεί ο γάμος, να αναζητήσει τις δαπάνες αυτές είτε με βάση τις διατάξεις για τη συμμετοχή στα αποκτήματα είτε με βάση τη διάταξη του άρθρου 56 ν. 1329/1983. αποκτήματα του άλλου συζύγου 

Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη του κατηγορούμενου για κατάχρηση σε ασέλγεια κατ' εξακολούθηση. Αυτός, ενεργώντας με πρόθεση και εκμεταλλευόμενος του γεγονός ότι το παθών παρουσίαζε εκ γενετής νοητική υστέρηση και ότι λόγω της αδυναμίας αυτής δεν μπορούσε να αντιληφθεί τον κοινωνικό χαρακτήρα της εναντίον του πράξης με τα μέτρα σκέψης του φυσιολογικού ανθρώπου, ούτε να σχηματίσει, να εξωτερικεύσει ή να ενεργοποιήσει για την άμυνά του επαρκή βούληση αντίστασης, επανειλημμένα ενήργησε επ' αυτού παρά φύση ασέλγεια καθώς και κατ' επανάληψη ήρθε μαζί του σε παρά φύση συνουσία.

Ασέλγεια -. Κατάχρηση σε ασέλγεια. Στοιχεία εγκλήματος άρθ. 338 ΠΚ.

Γονική μέριμνα και επιμέλεια ανήλικου τέκνου. Περιστατικά που λαμβάνονται υπόψη για την ανάθεση της σε έναν από τους γονείς. Ανάθεσή της στον πατέρα. Η ανάθεση στον πατέρα δεν αποτελεί παραβίαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας.

Αποπλάνηση ανήλικης και έννοια ασελγούς πράξης. Πότε υπάρχει κατ' εξακολούθηση έγκλημα. Εκούσια απαγωγή και στοιχεία της. Σωστά καταδικάσθηκε για την τελευταία κατηγορούμενος, που απήγαγε ανήλικη, με τη θέλησή της, και ενέργησε κατ' επανάληψη μαζί της ασελγείς πράξεις.

Ανήλικος που έχει συμπληρώσει το 13ο έτος της ηλικίας του όταν τέλεσε την πράξη και εισάγεται σε δίκη πριν τη συμπλήρωση του 18ου έτους. Το δικαστήριο αν κρίνει ότι είναι αναγκαίος ο ποινικός σωφρονισμός του, τον καταδικάζει σε περιορισμό σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων. Ορθή και αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη απόφαση που δέχθηκε ότι ο αναιρεσείων ανήλικος τέλεσε την πράξη του βιασμού κατά συναυτουργία και, αφού έκρινε ότι είναι αναγκαίος ο ποινικός σωφρονισμός του για να συγκρατηθεί από των τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων, τον καταδίκασε σε περιορισμό σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων. Η εξέταση μάρτυρα ευρισκόμενου σε διανοητική κατάσταση, ώστε να μην είναι σε θέση να παραστήσει τα γεγονότα όπως έχουν συμβεί, δεν συνιστά λόγο ακυρότητας καθόσον εξαρτάται από την κρίση του δικαστηρίου. Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο λόγος αναιρέσεως του κατηγορουμένου περί παραβιάσεων των διατάξεων για μη δημοσιότητα στο ακροατήριο. Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο λόγος αναιρέσεως του κατηγορουμένου για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο λόγω μη διορισμού διερμηνέα για την εξέτασή του επειδή δεν γνώριζε επαρκώς την ελληνική γλώσσα. Απορρίπτεται ως στηριζόμενη σε εσφαλμένη προϋπόθεση η αιτίαση του αναιρεσείοντος ότι το δικάσαν δικαστήριο απέρριψε αναιτιολόγητα το αίτημά του για αναστολή εκτελέσεως της ποινής που του επέβαλε, αφού ούτε αυτός ούτε ο συνήγορός του υπέβαλαν τέτοιο αίτημα.

Για να υπάρχει απόπειρα βιασμού πρέπει να μην έχει πραγματωθεί ένα τουλάχιστον από τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, και να έχει υπάρξει έναρξη της σωματικής βίας, ή της απειλής σπουδαίου και άμεσου κινδύνου, προς το σκοπό του εξαναγκασμού άλλου σε εξώγαμη συνουσία ή ανοχή ή άλλη ασελγή πράξη, η οποία δεν πραγματώθηκε από περιστατικά τυχαία και ανεξάρτητα της βουλήσεως του υπαιτίου. Απορρίπτεται η αίτηση αναιρέσεως για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου κατά βουλεύματος που απέρριψε την έφεση του κατηγορουμένου για παραπομπή του στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο για απόπειρα βιασμού και εξύβριση, καθόσον η συμπεριφορά του κατηγορουμένου ορθώς κρίθηκε ότι περιείχε αρχή εκτελέσεως σωματικής βίας για να εξαναγκασθεί η εγκαλούσα να υποστεί εξώγαμη συνουσία χωρίς τη θέλησή της και δεν αποτελούσε μόνο προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας της παθούσας με άσεμνες χειρονομίες και προτάσεις, για ασελγείς πράξεις και ο κατηγορούμενος ενήργησε με πρόθεση να την βιάσει χωρίς να ολοκληρωθεί η πράξη του από εξωτερικά αίτια.

Γονική μέριμνα για το ανήλικο τέκνο. Τι περιλαμβάνει. Επί διαφωνίας των γονέων αποφασίζει το δικαστήριο, το οποίο πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου. Τι περιλαμβάνει η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου. Το δικαίωμα ονοματοδοσίας αποτελεί περιεχόμενο του δικαιώματος της γονικής μέριμνας, είναι όμως ανεξάρτητο από το δικαίωμα της επιμέλειας. Αν η επιμέλεια έχει ανατεθεί στον έναν γονέα και η γονική μέριμνα ανήκει και στους δύο γονείς, πρέπει να αποφασίσουν από κοινού για το όνομα του τέκνου, διαφορετικά αποφασίζει το δικαστήριο. Δόση στο τέκνο διπλού ονόματος που συνδυάζει τα ονόματα των δυο πάππων.

Καταδίκη για βιασμό και αποπλάνηση παιδιού μικρότερου των 10 ετών. Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν περιέχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, γιατί δεν εκθέτει με πληρότητα και σαφήνεια τα πραγματικά περιστατικά που να θεμελιώνουν πλήρως όλα τα στοιχεία της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος και κυρίως τα πραγματικά περιστατικά που οδήγησαν την πλειοψηφούσαν γνώμη του Δικαστηρίου να δεχθεί συγκεκριμένο χρόνο τέλεσης της πράξης. Ο ισχυρισμός αυτός δεν συνιστά σαφή και ορισμένο λόγο αναίρεσης, αντίθετα πλήττει την ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Είναι απαράδεκτη υπό κρίση αίτηση αναίρεσης.