ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου Ηρακλή Κωνσταντινίδη), ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Ελευθέριο Νικολόπουλο - Εισηγητή, Αναστάσιο Λιανό, Νικόλαο Ζαΐρη, (ορισθέντα προς συμπλήρωση της συνθέσεως με την υπ' αριθ. 54/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου) και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 16 Μαΐου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1 και ήδη κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης Δομοκού, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Παπαδόπουλο - Τσαγιάννη, περί αναιρέσεως της 158α, 159, 160, 161, 162, 163, 164/2007 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Πειραιά.
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πειραιά, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 22.2.2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 470/2008.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι.-'Ελλειψη της από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ απαιτούμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας της αποφάσεως, η οποία ιδρύει λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ.Δ' του ΚΠΔ, υπάρχει, όταν δεν εκτίθεται σ' αυτήν, με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά, που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία σχετικά με την αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο αξιόποινη πράξη, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία συνήγαγε το δικαστήριο τα περιστατικά αυτά και οι σκέψεις με τις οποίες έκρινε ότι υπάρχουν αποδείξεις για την ενοχή του κατηγορουμένου. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι επιτρεπτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα γενικά κατά το είδος τους χωρίς να εκτίθεται τι προέκυψε χωριστά από το καθένα από αυτά. Ούτε είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ τους, ούτε απαιτείται να προσδιορίζεται ποιο βαρύνει περισσότερο για το σχηματισμό της δικαστικής κρίσης. Απαιτείται μόνο να προκύπτει ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε για το σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης όλα τα αποδεικτικά στοιχεία - και όχι μόνο μερικά απ' αυτά κατ' επιλογή - όπως αυτό επιβάλλεται από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 177 παρ. 1 και 178 ΚΠΔ.(Ολ.ΑΠ 1/2005). Στην προκείμενη περίπτωση, η προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 158α, 159, 160, 161, 162, 163, 164/2007 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Πειραιώς, με μνεία κατ' είδος όλων των αποδεικτικών μέσων, τα οποία έλαβε υπόψη της, δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν, κατά την αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση της τα ακόλουθα περιστατικά "...Η παθούσα ........, Ουκρανή υπήκοος, εργαζόταν στο μπαρ που βρίσκεται επί της οδού ..... στον Κορυδαλλό. Ο κατηγορούμενος Χ1, συχνός πελάτης του καταστήματος προσπαθούσε ανεπιτυχώς να πείσει την παθούσα να επιδοθεί στην πορνεία. Την 9-5-1998 ο Γ1, ο οποίος ήταν φίλος και ομοχώριος του κατηγορουμένου διότι τόσον αυτός όσο και ο θείος του Γ κατάγονται από το ίδιο χωριό της Γεωργίας με τον κατηγορούμενο, πήγε στην οδό ..... στο μπαρ όπου εργαζόταν ως σερβιτόρα η παραπάνω παθούσα και ζήτησε απ' αυτή να καθίσει στο τραπέζι του. Η τελευταία κάθισε μ' αυτόν για μια ώρα περίπου και αυτός της ζήτησε να τον ακολουθήσει μετά το τέλος της εργασίας της, αλλά εκείνη αρνήθηκε. Δύο ημέρες μετά (11-5-1998), όταν η παθούσα τελείωσε την εργασία της, περί ώρα 06.00 περίπου, βρήκε ένα ταξί για να επιστρέψει στην οικία της που τότε βρισκόταν στη Νίκαια επί της οδού ........ Ο κατηγορούμενος μαζί με τον Γ1 και το θείο του τελευταίου Γ την ακολούθησαν και μόλις κατέβηκε από το ταξί και πλησίασε προς την κατοικία της προσπάθησαν να την εμποδίσουν να εισέλθει σ' αυτή και τότε ο Γ χτυπώντας την με τα χέρια του στο κεφάλι, την άρπαξε δια της βίας και την επιβίβασε στο υπ' αριθ. .... αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Γ1. Όλοι οι προαναφερθέντες, έχοντας αποφασίσει να ικανοποιήσουν τις γενετήσιες ορέξεις τους, την οδήγησαν σε ερη΅ικό μέρος της περιοχής .... Πάρνηθας ΅ε σκοπό να ενεργήσουν ασελγείς πράξεις σε βάρος της και να έλθουν ΅αζί της σε εξώγα΅η συνουσία χωρίς τη θέλησή της. Η περιοχή ήταν ερη΅ική και προσφερόταν για την ενέργεια ασελγών πράξεων. Εκεί ο καθένας ΅όνος από τους άλλους, όταν αυτοί ευρίσκονταν εκτός του αυτοκινήτου, χρησι΅οποιώντας τις υπέρτερες σω΅ατικές τους δυνά΅εις την χτύπησαν στο πρόσωπο και σε όλο της το σώ΅α. Με τον τρόπο αυτό ως και ΅ε την απειλή ότι θα την σκοτώσουν, έκα΅ψαν κάθε της αντίσταση και παρά τη θέλησή της, ήρθαν διαδοχικά αρχικά σε πλήρη κατά φύση συνουσία ΅' αυτήν και στη συνέχεια κατά ό΅οιο τρόπο επέτυχαν στο΅ατικό έρωτα (πεολειχία) ΅αζί της. Η παθούσα συνεχώς αντιδρούσε και φώναζε, ό΅ως οι εκκλήσεις της τόσο προς τους κατηγορού΅ενους όσο και προς τυχόν τρίτους δεν εισακούσθηκαν. Η περιοχή ήταν ακατοίκητη και κανείς δε ΅πορούσε να τη βοηθήσει. Στη συνέχεια, ο κατηγορού΅ενος ΅αζί ΅ε τα προαναφερό΅ενα άτο΅α, αφού επιβίβασαν την παθούσα στο αυτοκίνητο που είχαν, επέστρεψαν αυτήν στην οικία της. Κατά τη διαδρο΅ή, ο κατηγορού΅ενος Χ1, της έδωσε ένα ιδιόχειρο ση΅είω΅α σε χαρτί από πακέτο περιτυλίγ΅ατος τσιγάρων, γρα΅΅ένο στη ρωσική γλώσσα, όπου της είχε αναγράψει τόπο συνάντησης προκει΅ένου η τελευταία να φέρει 1.000 δολάρια για να της επιστρέψουν το ατο΅ικό βιβλιάριο υγείας της. Η πραγ΅ατική του ό΅ως βούληση ήταν ο εκφοβισ΅ός της παθούσας και η συνεχής επαφή ΅αζί της. Η παθούσα, α΅έσως, ΅ετά την αποβίβασή της από το αυτοκίνητο υπέβαλε έγκληση σχετικά ΅ε τις παραπάνω πράξεις στο Αστυνο΅ικό Τ΅ή΅α Νικαίας, όπου λεπτο΅ερώς ανέφερε όσα διαδρα΅ατίστηκαν. Επίσης την ίδια η΅έρα η παθούσα ΅ετέβη στον ιατροδικαστή για εξέταση, όπου διαπιστώθηκε από τον ιατροδικαστή ...... ότι αυτή έφερε επί του σώ΅ατός της κακώσεις, εκχυ΅ώσεις οφθαλ΅ών, υπόσφαγ΅α αριστερού οφθαλ΅ού, εκχυ΅ώσεις δεξιού η΅ιθωρακίου άνωθεν ΅αστού, α΅υχές βραχιόνων, εκδορές πήχεως στην έσω επιφάνεια, ΅ώλωπες ραχιαίας επιφάνειας πήχεως, εκδορές δεξιού έσω σφυρού και ΅ώλωπες δεξιού γλουτού. Από δε την έκθεση εργαστηριακής εξέτασης του Χη΅είου της Ελληνικής Αστυνο΅ίας (.....), προκύπτει ότι ανευρέθη σπερ΅ατικό υγρό σε δείγ΅α κολπικού υγρού της παθούσας - που είχε ληφθεί ευθύς ΅ετά το βιασ΅ό - στη φούστα και στο παλτό της παθούσας που φορούσε κατά τον κρίσι΅ο χρόνο του βιασ΅ού. Η παθούσα, ΅ετά την υπόδειξη των αστυνο΅ικών οργάνων, πήγε στο χώρο της συνάντησης που της είχε ορίσει ο κατηγορού΅ενος Χ1 ΅ε το προαναφερό΅ενο ση΅είω΅α, Τετάρτη 13-5-1998. Εκεί ε΅φανίστηκε ο Γ1, εντός του παραπάνω αυτοκινήτου, ο οποίος αντιληφθείς την παρουσία αστυνο΅ικών, ανέπτυξε ταχύτητα και προσπάθησε να διαφύγει. Οι αστυνο΅ικοί τον στα΅άτησαν διαπιστώνοντας ότι αυτός οδηγούσε αυτοκίνητο χωρίς την άδεια ικανότητας οδηγήσεως και ότι στο χέρι του αυτός φορούσε την χρυσή αλυσίδα που είχαν αφαιρέσει από την παθούσα. Μετά τη σύλληψή του ο Γ1 οδηγήθηκε στο Αστυνο΅ικό Τ΅ή΅α και εκεί από φωτογραφίες που είχε ΅αζί του, η παθούσα αναγνώρισε τον κατηγορού΅ενο Γ που έλαβαν ΅έρος στις παραπάνω πράξεις. Σε τηλεφωνική δε επικοινωνία του Γ1 από το Αστυνο΅ικό Τ΅ή΅α ΅ε τον κατηγορού΅ενο Χ1, καθ' υπόδειξη του αστυνομικού-προκειμένου να του ορίσει συνάντηση μαζί του-για να τον συλλάβουν, ο συλληφθείς Γ1 μιλώντας ρωσικά, παρουσία αστυνομικού και της παθούσας, του είπε να φύγει. Έτσι ο κατηγορούμενος με τον Γ παρέμειναν ασύλληπτοι και φυγοδικούσαν μέχρι 4-3-2005 που ο κατηγορούμενος Χ1 συνελήφθη δυνάμει του ΑΝΒ/ ΕΣ/ 11/ 19-5-1998 εντάλματος σύλληψης της Ανακρίτριας του Β' Τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιά η διατήρηση της ισχύος του οποίου είχε διατηρηθεί με το υπ' αριθ. 351/ 1999 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημ/κών Πειραιά. Ο δε συλληφθείς Γ1 καταδικάστηκε για τις ίδιες πράξεις που αποδίδονται στον κατηγορούμενο με την 153-156/ 1999 απόφαση του ΜΟΔ Πειραιά και μετά από άσκηση εφέσεως εκ μέρους του με την υπ' αριθ. 145-149/ 2000 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Πειραιώς. Ο κατηγορούμενος αρνείται τις κατηγορίες και παραθέτει το ιστορικό των γεγονότων με τη δική του εκδοχή, που είναι η διενέργεια συνουσίας της παθούσας μαζί τους με τη θέλησή της και η με πληρωμή δική του συνεύρεση με την παθούσα και μάλιστα προηγουμένως έξι-επτά φορές μέσα στο αυτοκίνητο. Ωστόσο πειστική εξήγηση απ' αυτόν δεν δίδεται για τις σωματικές κακώσεις που έφερε η παθούσα που οπωσδήποτε μαρτυρούν την άσκηση σωματικής βίας, όπως δεν εξηγείται και η χρησιμοποίηση ψεύτικου ονόματος απ' αυτόν "....." που αναγράφεται στο σημείωμα που παρέδωσε ο ίδιος στην παθούσα, που όριζε χρόνο και τόπο συνάντησης προκειμένου να της παραδώσουν τα αφαιρεθέντα πράγματά της (βλ. την από ..... έκθεση παράδοσης και κατάσχεσης). Κατ' ακολουθία των ανωτέρω πρέπει ο κατηγορού΅ενος να κηρυχθεί ο΅οφώνως ένοχος των απoδιδoμένων σε αυτόν πράξεων της ακούσιας απαγωγής από κοινού ΅ε σκοπό την ακολασία και του βιασ΅ού από περισσότερους δράστες κατά συναυτουργία. Ως προς την πράξη της ληστείας, πρέπει να κηρυχθεί αθώος ο κατηγορού΅ενος αφού η ίδια παθούσα, εξεταζο΅ένη ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στις 22-12-2000 (βλ. την 145-149/ 2000 απόφαση) κατέθεσε ότι τα πράγ΅ατά της, της τα πήρε ΅άλλον ο θείος του τότε κατηγορου΅ένου Γ1. Τέλος στον κατηγορού΅ενο πρέπει αν αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του προτέρου εντί΅ου βίου (άρθρο 84 παρ. 2α ΠΚ). Περίπτωση αναγνωρίσεως του ελαφρυντικού του άρθρου 84 παρ. 2ε ΠΚ, δεν συντρέχει, διότι ο κατηγορού΅ενος επί ΅ακρό χρονικό διάστη΅α ΅ετά τις πράξεις του ήταν φυγόδικος, αποφεύγοντας να λογοδοτήσει για τις αξιόποινες πράξεις του, γι' αυτό πρέπει να απορριφθεί το σχετικό αίτη΅α του κατηγορου΅ένου...." Με τις παραδοχές του αυτές, το Δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο για τις πράξεις της ακούσιας απαγωγής με σκοπό την ακολασία και του βιασμού κατά συναυτουργία και επέβαλε σ' αυτόν συνολική ποινή κάθειρξης εννέα (9) ετών. Με αυτά που δέχθηκε, διέλαβε το Δικαστήριο στην απόφασή του την από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 Κ.Π.Δ απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκτίθενται σε αυτή, με πληρότητα και σαφήνεια, τα πραγματικά περιστατικά, που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του για την συνδρομή των στοιχείων της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων για τα οποία κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και από τις οποίες πείσθηκε για την ενοχή αυτού, καθώς και οι σκέψεις, με τις οποίες υπήγαγε τα παραπάνω περιστατικά που έγιναν δεκτά στις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 327 παρ.1β και 336 παρ.2 τις οποίες οποία ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε, και ούτε ευθέως ή εκ πλαγίου παραβίασε, το δε πόρισμα της απόφασης, ως συνδυασμός αιτιολογικού και διατακτικού δεν είναι ασαφές, αντιφατικό ή με λογικά κενά που καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο. Για την πληρότητα της αιτιολογίας της αποφάσεως, κατά τα αναφερόμενα στην μείζονα σκέψη, δεν ήταν αναγκαίο να διαλαμβάνεται σ'αυτή και τι προέκυψε από κάθε μαρτυρική κατάθεση, ποιο είναι το περιεχόμενο των εγγράφων, ούτε να γίνεται αξιολογική σύγκριση και συσχέτιση των αποδεικτικών μέσων και κατά τούτο η από τον αναιρεσείοντα προβαλλόμενη αιτίαση ως πλημμέλεια της αποφάσεως είναι αβάσιμη και απορριπτέα.
Συνεπώς, ο μοναδικός λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α'Κ.Π.Δ. με τον οποίο αποδίδεται στην απόφαση η έλλειψη αιτιολογίας είναι αβάσιμος. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, η αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 22 Φεβρουαρίου 2008 αίτηση του Χ1 για αναίρεση της υπ' αριθμ. 158α, 159, 160, 161, 162, 163, 164/2007 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Πειραιώς. Και.
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα τα οποία ορίζει σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 29 Μαΐου 2008. Και Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 30 Μαΐου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
