Νομολογία Ποινικού Δικαίου

  • ΑΠ 1529/2011

    Ευθύνη γονέων ανηλίκου για παράνομες πράξεις εκείνου. Καθιερώνεται τεκμήριο μαχητό σε βάρος του γονέα (εποπτεύοντος) για την ύπαρξη πταίσματος του περί την άσκηση της εποπτείας, το μέτρο της οποίας εξαρτάται από το σύνολο των περιστάσεων και ιδίως την ηλικία, την ωριμότητα, τη μόρφωση, αλλά και την κατάσταση της υγείας (σωματικής και πνευματικής) εποπτεύοντος και επoπτευομένου. Το τεκμήριο αυτό μπορεί να ανατραπεί, εφόσον ο εποπτεύων γονέας επικαλεστεί, ότι άσκησε στη συγκεκριμένη περίπτωση την προσήκουσα εποπτεία ή ότι η ζημία παρά την άσκηση της προσήκουσας εποπτείας δεν μπορούσε να αποτραπεί. Περίπτ. ευθύνης γονέων για βιασμό που διέπραξε 17ετής σε βάρος 8ετούς.

  • ΑΠ 1546/2011

    Προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατ΄εξακολούθηση. Τέλεση του ως άνω εγκλήματος  από την κατηγορούμενη δια αποστολής γραπτών μηνυμάτων στο κινητό του εγκαλούντος.

  • ΑΠ 1586/2011

    Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη του κατηγορούμενου για κατάχρηση σε ασέλγεια κατ' εξακολούθηση. Αυτός, ενεργώντας με πρόθεση και εκμεταλλευόμενος του γεγονός ότι το παθών παρουσίαζε εκ γενετής νοητική υστέρηση και ότι λόγω της αδυναμίας αυτής δεν μπορούσε να αντιληφθεί τον κοινωνικό χαρακτήρα της εναντίον του πράξης με τα μέτρα σκέψης του φυσιολογικού ανθρώπου, ούτε να σχηματίσει, να εξωτερικεύσει ή να ενεργοποιήσει για την άμυνά του επαρκή βούληση αντίστασης, επανειλημμένα ενήργησε επ' αυτού παρά φύση ασέλγεια καθώς και κατ' επανάληψη ήρθε μαζί του σε παρά φύση συνουσία.

  • ΑΠ 16/2004

    Ασέλγεια -. Κατάχρηση σε ασέλγεια. Στοιχεία εγκλήματος άρθ. 338 ΠΚ.

  • ΑΠ 1664/1990

    Αποπλάνηση ανήλικης και έννοια ασελγούς πράξης. Πότε υπάρχει κατ' εξακολούθηση έγκλημα. Εκούσια απαγωγή και στοιχεία της. Σωστά καταδικάσθηκε για την τελευταία κατηγορούμενος, που απήγαγε ανήλικη, με τη θέλησή της, και ενέργησε κατ' επανάληψη μαζί της ασελγείς πράξεις.

  • ΑΠ 1680/2008

    Ανήλικος που έχει συμπληρώσει το 13ο έτος της ηλικίας του όταν τέλεσε την πράξη και εισάγεται σε δίκη πριν τη συμπλήρωση του 18ου έτους. Το δικαστήριο αν κρίνει ότι είναι αναγκαίος ο ποινικός σωφρονισμός του, τον καταδικάζει σε περιορισμό σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων. Ορθή και αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη απόφαση που δέχθηκε ότι ο αναιρεσείων ανήλικος τέλεσε την πράξη του βιασμού κατά συναυτουργία και, αφού έκρινε ότι είναι αναγκαίος ο ποινικός σωφρονισμός του για να συγκρατηθεί από των τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων, τον καταδίκασε σε περιορισμό σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων. Η εξέταση μάρτυρα ευρισκόμενου σε διανοητική κατάσταση, ώστε να μην είναι σε θέση να παραστήσει τα γεγονότα όπως έχουν συμβεί, δεν συνιστά λόγο ακυρότητας καθόσον εξαρτάται από την κρίση του δικαστηρίου. Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο λόγος αναιρέσεως του κατηγορουμένου περί παραβιάσεων των διατάξεων για μη δημοσιότητα στο ακροατήριο. Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο λόγος αναιρέσεως του κατηγορουμένου για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο λόγω μη διορισμού διερμηνέα για την εξέτασή του επειδή δεν γνώριζε επαρκώς την ελληνική γλώσσα. Απορρίπτεται ως στηριζόμενη σε εσφαλμένη προϋπόθεση η αιτίαση του αναιρεσείοντος ότι το δικάσαν δικαστήριο απέρριψε αναιτιολόγητα το αίτημά του για αναστολή εκτελέσεως της ποινής που του επέβαλε, αφού ούτε αυτός ούτε ο συνήγορός του υπέβαλαν τέτοιο αίτημα.

  • ΑΠ 169/2010

    Για να υπάρχει απόπειρα βιασμού πρέπει να μην έχει πραγματωθεί ένα τουλάχιστον από τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, και να έχει υπάρξει έναρξη της σωματικής βίας, ή της απειλής σπουδαίου και άμεσου κινδύνου, προς το σκοπό του εξαναγκασμού άλλου σε εξώγαμη συνουσία ή ανοχή ή άλλη ασελγή πράξη, η οποία δεν πραγματώθηκε από περιστατικά τυχαία και ανεξάρτητα της βουλήσεως του υπαιτίου. Απορρίπτεται η αίτηση αναιρέσεως για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου κατά βουλεύματος που απέρριψε την έφεση του κατηγορουμένου για παραπομπή του στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο για απόπειρα βιασμού και εξύβριση, καθόσον η συμπεριφορά του κατηγορουμένου ορθώς κρίθηκε ότι περιείχε αρχή εκτελέσεως σωματικής βίας για να εξαναγκασθεί η εγκαλούσα να υποστεί εξώγαμη συνουσία χωρίς τη θέλησή της και δεν αποτελούσε μόνο προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας της παθούσας με άσεμνες χειρονομίες και προτάσεις, για ασελγείς πράξεις και ο κατηγορούμενος ενήργησε με πρόθεση να την βιάσει χωρίς να ολοκληρωθεί η πράξη του από εξωτερικά αίτια.

  • ΑΠ 1702/2011

    Καταδίκη για βιασμό και αποπλάνηση παιδιού μικρότερου των 10 ετών. Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν περιέχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, γιατί δεν εκθέτει με πληρότητα και σαφήνεια τα πραγματικά περιστατικά που να θεμελιώνουν πλήρως όλα τα στοιχεία της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος και κυρίως τα πραγματικά περιστατικά που οδήγησαν την πλειοψηφούσαν γνώμη του Δικαστηρίου να δεχθεί συγκεκριμένο χρόνο τέλεσης της πράξης. Ο ισχυρισμός αυτός δεν συνιστά σαφή και ορισμένο λόγο αναίρεσης, αντίθετα πλήττει την ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Είναι απαράδεκτη υπό κρίση αίτηση αναίρεσης.

  • ΑΠ 1722/2005

    Ασέλγεια παρά φύση αρρένων που τελέστηκε με κατάχρηση μιας σχέσης εξάρτησης που στηρίζεται σε οποιαδήποτε υπηρεσία.

  • ΑΠ 1744/1993

    Ο αιτών την επανάληψη της διαδικασίας καταδικάσθηκε σε ποινή φυλακίσεως για παρά φύση ασέλγεια κατ` εξακολούθηση. Η διαφοροποίηση της κατάθεσης του παθόντος δεν καθιστά, από μόνη της, φανερό ότι ο καταδικασθείς είναι αθώος, για την πράξη, που καταδικάστηκε.

  • ΑΠ 1775/2008

    Ανθρωποκτονία από πρόθεση, ακούσια απαγωγή και βιασμός κατ΄εξακολούθηση, παράνομη κατακράτηση της παθούσας χωρίς τη θέλησή της με σκοπό την ακολασία και τον εξαναγκασμό της σε εξώγαμη συνουσία. Συστηματικός βασανισμός της με ιδιαίτερη σκληρότητα και πρόκληση σωματικών κακώσεων με τον ανωτέρω σκοπό από τον οποίο επήλθε τελικά ο θάνατος.

  • ΑΠ 1783/2008

    Βιασμός κατ` εξακολούθηση, αποπλάνηση παιδιού και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας. Δεν συντρέχει έλλειψη ακρόασης σε απόρριψη αιτήματος για την κατ` αντιπαράσταση εξέταση των μαρτύρων αφού ακόμα και μετά την παράλειψη του Προέδρου να το εξετάσει, ο αναιρεσείων δεν προσέφυγε στο δικαστήριο. Το δικαστήριο διέταξε μόνο την διεξαγωγή της αποδεικτικής διαδικασίας κεκλεισμένων των θυρών, όχι δε και την απαγγελία της αποφάσεως. Με την άσκηση σωματικής βίας, ο αναιρεσείων εξανάγκασε τα ανήλικα θύματά του να ανεχθούν πράξεις με έντονο γενετήσιο και ηδονιστικό χαρακτήρα, που κατέτειναν στην διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του. Σεξουαλικές επιθέσεις του κατηγορουμένου, ανεξάρτητα από το πως χαρακτηρίζονται. Δεν εκτίθενται αρνητικά περιστατικά σε χρόνο προγενέστερο του χρόνου της τελέσεως των πράξεων που να δικαιολογούν την μη συνδρομή στο πρόσωπο του αναιρεσείοντος της ελαφρυντικής περιστάσεως της έντιμης ατομικής και οικογενειακής ζωής αφού τα ως άνω αρνητικά περιστατικά ανάγονται στο χρονικό διάστημα που ο αναιρεσείων τέλεσε τις πράξεις. 

  • ΑΠ 1836/1993

    Εγκατάλειψη εγκύου. Οικονομική αδυναμία της εγκυμονούσης

  • ΑΠ 1845/2006

    Τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης.

    Ιατρικά ενδεδειγμένη διακοπή της κυήσεως για λόγους ευγονικής, εξαιτίας του ότι υπήρχε σοβαρή πιθανότητα βαρύτατων συγγενών ανωμαλιών του κυοφορούμενου συνεπεία προηγηθεισών ακτινογραφιών εις την έγκυο, δεδεομένου ότι δεν αναφέρονται στην απόφαση με σαφήνεια και πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η απορριπτική κρίση του δικαστηρίου επί του ως άνω ισχυρισμού.

  • ΑΠ 1862/2010

    Είναι επαρκώς αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για βιασμό. Το δικαστήριο δέχτηκε ότι ο κατηγορούμενος κατέλαβε την παθούσα κοιμώμενη και αφενός χρησιμοποιώντας τις υπέρτερες σωματικές του δυνάμεις και αφετέρου ασκώντας σωματική βία με χτυπήματα και απειλές, έκαμψε την αντίστασή της και ήλθε σε κατά φύση συνουσία μαζί της.

  • ΑΠ 1885/2001

    Αιτιολογημένη καταδίκη για βιασμούς κατ΄ εξακολούθηση, ακούσια απαγωγή με σκοπό την εξώγαμη συνουσία κατ’ εξακολούθηση, επικίνδυνες σωματικές βλάβες, παράνομη οπλοκατοχή και διάθεση σε ανηλίκους ναρκωτικών ουσιών ώστε να προκαλέσει την κάμψη της αντίστασής τους και την διευκόλυνση της ακολασίας. 

  • ΑΠ 1972/2010

    Απορρίπτεται εν μέρει η έφεση του εκζητουμένου κατά της αποφάσεως του Συμβουλίου Εφετών σχετικά με την έκδοση του εκκαλούντος ύστερα από αίτηση των δικαστικών αρχών του Καναδά. Ειδικότερα, ως προς την αποδιδόμενη σ' αυτόν πράξη της σεξουαλικής επίθεσης σε βάρος ανηλίκου κάτω των 16 ετών, έγινε δεκτό ότι συντρέχουν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση του εκκαλούντος, ήτοι πρόκειται για πράξη για την οποία επιτρέπεται η έκδοση σύμφωνα με την ισχύουσα μεταξύ των κρατών συνθήκη, ενώ από τα διαλαμβανόμενα στη δικογραφία έγγραφα αποδεικνύεται η ταυτότητα του προσώπου του εκκαλούντος με αυτό του ειδικευόμενου ιατρού, ο οποίος εισήλθε στο δωμάτιο του Νοσοκομείου Παίδων όπου νοσηλευόταν ο ανήλικος και προέβη στην ανωτέρω πράξη για την οποία κατηγορείται και για την οποία προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις. Αντίθετα, γίνεται δεκτή η έφεση του εκζητουμένου αναφορικά με την πράξη της σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκου, διότι, ενόψει του ότι ο ανήλικος ήταν κάτω των 16 - όχι όμως και κάτω των 15 -, η συμπεριφορά του εκκαλούντος δεν καθίσταται αξιόποινη κατά τους ελληνικούς ποινικούς νόμους και συγκεκριμένα δεν συνιστά αποπλάνηση ανηλίκου, ενώ, τέλος, δεν προβλέπεται στην οικεία συνθήκη δυνατότητα έκδοσης για την εν λόγω πράξη. 

  • ΑΠ 20/2011

    Καταδίκη για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας. Αυτή η απόφαση αφορά ασελγείς χειρονομίες μεταξύ ανδρών. Το Δικαστήριο δεν δέχθηκε ότι υπήρξε σωματική επαφή, στοιχείο αποαραίτητο για τη συνδρομή της ασελγούς χειρονομίας, αλλά ούτε και ότι έγινε πρόταση ρητή ή με χειρονομίες που να αφορά τέλεση ασελγούς πράξης.

  • ΑΠ 205/2010

    Το έγκλημα του βιασμού είναι τετελεσμένο (και όχι σε απόπειρα) οσάκις το θύμα, λόγω του αιφνιδιασμού ή άλλων περιστάσεων, θεώρησε εύλογα ανέφικτη ή μάταιη την αντίσταση, και δεν αντιστάθηκε καθόλου στην σωματική βία του δράστη.

  • ΑΠ 205/2010

    Το έγκλημα του βιασμού είναι τετελεσμένο (και όχι σε απόπειρα) οσάκις το θύμα, λόγω του αιφνιδιασμού ή άλλων περιστάσεων, θεώρησε εύλογα ανέφικτη ή μάταιη την αντίσταση, και δεν αντιστάθηκε καθόλου στην σωματική βία του δράστη.