Επειδή κατά το άρθρο 444 § 3 του Κ.Π.Δ. η μαγνητοταινία θεωρείται ιδιωτικό έγγραφο και λαμβάνεται υπόψη υπό τις προϋποθέσεις που λαμβάνεται υπόψη κάθε ιδιωτικό έγγραφο. Εξ άλλου κατά γενική αρχή του διαχρονικού δικαίου συναγόμενη από τα άρθρα 20 έως 22 του ΕισΝ.Κ.Πολ.Δ. το παραδεκτό των αποδεικτικών μέσων κρίνεται κατά κανόνα με βάση το νόμο που ίσχυε κατά το χρόνο που έλαβαν χώρα τα αποδεικτέα γεγονότα,ειδικά δε των εγγράφων από το νόμο που ίσχυε κατά το χρόνο της συντάξεώς τους. Τέλος το μεν άρθρο 9 παρ. 1 εδ. β' του ισχύοντος Συντάγματος, στο οποίο ορίζεται ότι "η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη", ιδρύει ατομικό δικαίωμα έναντι της πολιτείας, η οποία υποχρεούται να απέχει από κάθε ενέργεια συνεπαγόμενη παραβίαση του δικαιώμταος αυτού και δεν αναφέρεται στην προστασία αυτού έναντι των ιδιωτών, το δε άρθρο 57 του ΑΚ αναγνωρίζει και προστατεύει το δικαίωμα του προσώπου στην προσωπικότητά του, στοιχείο της οποίας αποτελεί και το απόρρητο της ιδιωτικής ζωής του. Προκειμένου όμως για συζύγους, ενόψει του ότι κατά τις διατάξεις των άρθρων 1386 και επ. του ΑΚ, όπως ίσχυαν πριν παό την τροποποίησή τους από τον Ν. 1329/1983, ο γάμος συνεπάγεται την αμοιβαία υποχρέωση των συζύγων για κοινωνία του βίου των, στην οποία περιλαμβάνεται και το καθήκον προς τήρηση της συζυγικής πίστεως, υπό την ισχύ των διατάξεων αυτών ο καθένας από τους συζύγους έχει εξουσία στην προσωπικότητα του άλλου και συνεπώς και στην ιδιωτική του ζωή, εφ' όσον τούτο απαιτείται για την εκπλήρωση από τονάλλο από τονάλλο της υποχρεώσεώς του αυτής και, ως εκ τούτου, δεν αποτελεί παράνομη προσβολή της προσωπικότητας του ενός από τους συζύγους, η παραβίαση της ιδιωτικής του ζωής από τον άλλο, όταν τούτο αναφέρεται στην τήρηση από εκείνον της ανωτέρω υποχρέωσεώς του και υπάρχουν δικαιολογημένοι λόγοι και εύλογες αφρομές. Ετσι, μέσα στα προαναφερόμενα πλαίσια, ο καθένας από τους συζύγους δικαιούται να παρακολουθεί τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις του άλλου με τον εραστή του προς διαπίστωση της παραβιάσεως της περί τον γάμο πίστεως και να προβαίνει στην καταγραφή του περιεχομένου τους σε μαγνητοταινία. Κατά συνέπεια δεν είναι παράνομο αποδεικτικό μέσο η μαγνητοταινία στην οποία, με επιμέλεια του συζύγου που την επικαλείται και την
προσκομίζει, αποτυπώθηκε, υπό την ισχύ των πιο πάνω διατάξεων του Αστ. Κώδικα, συνδιαεξη του άλλου συζύγου, έστω και χωρίς να το γνωρίζει εκείνος, με τρίτο πρόσωπο, η οποία μαρτυρεί προσβολή της συζυγικής πίστεως.Επομένως στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο (Αθ
2219/1984),το οποίο όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφασή του,προεκιμένου να δεχθεί την αγωγή διαζυγίου του αναιρεσιβλήτου για μοιχεία της αναιρεσειούσης συζύγου του συνεκτίμησε μαζί με τα άλλα αποδεικτικά μέσα και μαγνητοταινίες τις οποίες επικαλέστηκε και προσκόμισε ο αναιρεσίβλητος, στις οποίες έχουν αποτυπωθεί, με επιμέλεια του αναιρεσιβλήτου, ύστερα από παρακολούθηση με κατάλληλα μηχανήματα, τηλεφωνικές συνδιαλέξεις της αναιρεσειούσης με τον εραστή της Σ.Γ., που πραγματοποιήθηκαν το έτος 1978 από τις τηλεφωνικές συσκευές της συζυγικής οικίας των διαδίκων και του φαρμακείου της αναιρεσειούσης και στις οποίες διαλαμβάνονται ερωτικές μεταξύ τους διαχύσεις, φραστικές σκηνές συνουσίες και αναμνήσεις από συνουσίες τους, νομίμως έλαβε υπόψη τις μαγνητοταινίες αυτές ως αποδεικτικό μέσο. Συνεπώς ο πρώτος, από το άρθρο 559 αριθ.11 του ΚΠολΔ λόγος αναιρέσεως, κατά τον οποίο, κατά παράβαση των περί προστασίας της προσωπικότητας διατάξεων του Συντάγματος και του κοινού δικαίου, το Εφετείο έλαβε υπόψη του τις πιο πάνω μαγνητοταινίες, οι οποίες λήφθηκαν με υποκλοπή και χωρίς να το γνωρίζει η αναιρεσείουσα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
