…Όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 1389 και 1390 του ΑΚ,οι σύζυγοι, έχουν την υποχρέωση να συνεισφέρουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας, το μέτρο δε της συνεισφοράς αυτής πρσδιορίζεται από τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και η εκπλήρωσή του γίνεται με την προσωπική εργασία, τα εισοδήματα και την περιουσία των συζύγων. Εξάλλου, από το άρθρο 1391 § 1 του ΑΚ συνάγεται ότι, αν διακοπεί η έγγαμη συμβίωση, η υποχρέωση διατροφής που υποκαθιστά στην περίπτωση αυτή την υποχρέωση συνεισφοράς διέπεται από τους ίδιους, όπως και η τελευταία,κανόνες των παραπάνω άρθρων 1389 και 1390 του ΑΚ. Ενόψει δε του ότι, σύμφωνα με το άρθρο 1389, η συνεισφορά γίνεται με την προσωπική εργασία, τα εισοδήματα και την περιουσία των συζύγων,χωρίς καμιά διάκριση ανάμεσα στις δυνάμεις του αυτές, ως στοιχείο για τον υπολογισμό της αναλογίας συμβολής του κάθε συζύγου για τη διατροφή, πρέπει να ληφθεί υπόψη μαζί με τα άλλα στοιχεία και η περιουσία.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την 1345/1987 αναιρετική απόφαση του Γ' τμήματος, η οποία διαλαμβάνει τις παραδοχές της 9110/1986 αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών, που αναιρέθηκε, το Εφετείο εκτιμώντας τις αποδείξεις, ενώ δέχτηκε,ότι η αναιρεσίβλητη, η οποία διέκοψε την έγγαμη συμβίωση με τον αναιρεσίβλητο σύζυγό της από τις 17 Ιουνίου 1985 για εύλογη αιτία, έχει στην κυριότητά της, εκτός από ένα διαμέρισμα αξίας 4.000.000 δρχ., από την εκμίσθωση του οποίου εισπράτει 30.000 δρχ. το μήνα, και δύο ακόμη ακίνητα, αξίας 9.000.000 και 6.000.000 δρχ., αντιστοίχως, που είναι απρόσοδα και ότι το απαιτούμενο για τη διατροφή του καθενός από τους διαδίκους ποσό ανέρχεται σε 120.000 δρχ. το μήνα, επιδίκασε στην αναιρεσίβλητη,μετά από εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, το ποσό των 111.136 δρχ. κατά μήνα, επί μία διετία, με βάση μόνο τα εισοδήματα του συζύγου της και της ίδιας, ενώ δεν έλαβε υπόψη την προαναφερόμενη απρόσοδη περιουσία της, για τον προσδιορισμό της δικής της συνεισφοράς στη διατροφή της, χωρίς να περιλάβει αιτιολογίες της παραλείψεώς του αυτής αναφορικά με το κρίσιμο τούτο ζήτημα, που ασκεί ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Επομένως το Εφετείο υπέπεσε στην από το άρθρο 559 αρ. 19 του ΚΠολΔ πλημμέλεια, που καθιστά ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο της ορθής εφαρμογής των αναφερομένων στην αρχή ουσιαστικών διατάξεων, όπως ορθά δέχτηκε το Γ' Τμήμα, σε αντίθεση προς τη γνώμη του Τμήματος Παραπομπής (Δ' Τμήματος), το οποίο έκρινε ότι η κατά την αναιρετική απόφαση ως άνω έλλειψη δεν ασκεί επίδραση στην έκβαση της δίκης, διότι,κατάτην έννοια των παραπάνω διατάξεων των άρθρων 1389, 1390 και 1391 § 1 του ΑΚ, όπως ισχύουν μετά το Ν. 1329/1983, για τον καθορισμό του ύψους της διατροφής της εκτός εγγάμου συμβιώσεως ευρισκομένης συζύγου, η απρόσοδη περιουσία αμφοτέρων των συζύγων θα ληφθεί υπόψη μόνο εάν η συνεισφορά της προσωπικής τους εργασίας και των εισοδημάτων τους δεν επαρκεί προς ικανοποίηση της διατροφής αυτής. Συνεπώς η διαφωνία που ανέκυψε επί του παραπάνω νομικού ζητήματος πρέπει να επιλυθεί υπέρ της γνώμης του Γ' Τμήατος και να παραπεφθεί η υπόθεση για παραπέρα εκδίκαση στο Δ' Τμήμα, το οποίο, μετά την κατ' ουσία έρευνα αυτής, θα καθορίσει και την οφειλόμενη δικαστική δαπάνη για τη διαδικασία που ακολούθησε την αναιρετική απόφαση.
Για τους λόγους αυτούς
Αίρει τη διαφωνία που ανέκυψε μεταξύ του Γ' και του Δ' Τμήματος.
Αποφαίνεται υπέρ της γνώμης του Γ' Τμήματος, ότι δηλαδή επί διακοπής της έγγαμης συμβιώσεως, για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς στη διατροφή του συζύγου που διέκοψε τη συμβίωση από εύλογη αιτία, λαμβάνεται υπόψη και απρόσοδη περιουσία του κατά τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.
