(Απόσπασμα) ...
Από το άρθ. 1400 ΑΚ προκύπτει ότι η κατά τη διάταξη αυτή αξίωση συμμετοχής του κάθε συζύγου στα συζυγικά αποκτήματα, η οποία είναι κατ' αρχή χρηματική ενοχή, χωρίς όμως να αποκλείεται και η, κατ' αποδοχή σχετικών αιτήματα των διαδίκων, ευχέρεια του δικαστή να διατάξει, ενοχικώς πάντοτε, την αυτούσια απόδοση του ποσοστού της συμβολής του δικαιούχου (ΟλΑΠ 28/96. Δνη 38.28, ΑΠ 251/ 02 Δνη 44.129, ΑΠ 388/01 Δνη 43.106), προϋποθέτει: α) αμετάκλητη λύση ή ακύρωση του μεταξύ των διαδίκων υφισταμένου γάμου ή διάσταση των συζύγων μεγαλύτερη των τριών ετών, β) αύξηση της περιουσίας του υπόχρεου συζύγου αφότου τελέστηκε ο γάμος και γ) συμβολή, με οποιοδήποτε τρόπο, του δικαιούχο συζύγου στην κατά τα άνω επαύξηση της περιουσίας του υπόχρεου, η οποία θα διαπιστωθεί με τη χρηματική αποτίμηση και σύγκριση της περιουσιακής κατάστασης του υπόχρεου σε δύο χρονικά σημεία και συγκεκριμένα αυτά της τέλεσης του γάμου (αρχική περιουσία) και της αμετάκλητης λύσης ή ακύρωσης αυτού ή της συμπλήρωσης της τριετούς διάστασης (τελική περιουσία ΑΠ 406/03 Δνη 44. 1570, ΑΠ 388/01 Δνη 43. 106, ΑΠ 1658/01 Δνη 43.1036). Στην αύξηση της περιουσίας των συζύγων υπολογίζεται και το περιουσιακό στοιχείο (οικόπεδο) που δόθηκε, υπό τους όρους και προϋποθέσεις των άρθ. 2 §§ 1 και 2, 4 § 1 εδ. γ΄, 5 και 6 § 1 του β.δ/τος 775/1964 «περί κωδικοποιήσεως των διατάξεων περί Λαϊκής Κατοικίας», στην οικογένεια αυτών με χρέωση της αξίας του, για την ανέγερση επ' αυτού λαϊκής κατοικίας προς αυτοστέγαση, γιατί και στην περίπτωση αυτή υπάρχει συμβολή της συζύγου, κατά την έννοια του άρθ. 1400 ΑΚ, στην απόκτηση του παραχωρηθέντος κρατικού οικοπέδου, δοθέντος ότι, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις του β.δ/τος 775/1964, δικαιούχοι κρατικής στεγαστικής συνδρομής είναι μόνον οικογένειες, των οποίων ο αρχηγός είναι μισθωτός εν γένει, στην έννοια δε της οικογένειας περιλαμβάνονται, κατά το άρθ. 35 § 1 αυτού, αμφότεροι οι σύζυγοι. Επομένως, στην περίπτωση που το εν λόγω οικόπεδο παραχωρήθηκε στο σύζυγο, με την ιδιότητα του αρχηγού της οικογένειας, με χρέωση μάλιστα, όπως ορίζεται στο άρθ. 6 § 3 εδ. β΄ του πιο πάνω β.δ/τος, της κατά το χρόνο της παραχωρήσεώς του τρέχουσας αξίας αυτού, δεν μπορεί να γίνει λόγος για δωρεάν κρατική παραχώρηση και απόκτησή του εκ μέρους του από χαριστική αιτία, με συνέπεια το μη υπολογισμό του στην επαύξηση της περιουσίας του, αφού αν δεν ήταν έγγαμος δεν θα ήταν δικαιούχος της παραχωρήσεως (ΑΠ 655/98 ΝοΒ 47.1410).
