Νομολογία Ευρωπαϊκού Δικαίου

Επώνυμο συζύγου. Γυναίκα, που είχε τελέσει γάμο πριν από την έναρξη ισχύος του ν.1329/1983 και διατήρησε και μετά την έναρξη ισχύος του το επώνυμο του συζύγου της, δικαιούται, σε περίπτωση διαζυγίου, να εξακολουθήσει να φέρει το ίδιο επώνυμο σε όλες τις σχέσεις της, έννομες και κοινωνικές, και σε όλα τα αφορώντα αυτήν δημόσια έγγραφα, εφόσον με το επώνυμο αυτό απέκτησε επαγγελματική ή καλλιτεχνική φήμη και δεν βλάπτονται σοβαρά συμφέροντα του τέως συζύγου. Η επίλυση τυχόν αμφισβητήσεων ως προς την συνδρομή των προϋποθέσεων για την χρήση του επωνύμου του τέως συζύγου ή η αναγνώριση του δικαιώματος της συζύγου να φέρει το επώνυμο αυτό υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα των πολιτικών δικαστηρίων. Η ρύθμιση του άρθρου 66 εδαφίου β΄ του ν. 1329/1983, ως ειδική, κατισχύει των γενικών περί αλλαγής επωνύμου διατάξεων του ν.δ/τος 2753/1953 και δεν μπορεί να εφαρμοστεί η σχετική διοικητική διαδικασία. Νομίμως απερρίφθη το υποβληθέν στην Διοίκηση αίτημα της αιτούσης περί προσκτήσεως του επωνύμου του τέως συζύγου της με τη διοικητική διαδικασία.

Η ελληνική ιθαγένεια της μητέρας ως προϋπόθεση για την καταβολή προνοιακών επιδομάτων δεν θεωρείται αντίθετη στο Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ.

Εγκατάλειψη ανήλικης εγκύου.

Παραπομπή για βιασμό, αποπλάνηση και διευκόλυνση μεταφοράς λαθρομετανάστη του κατηγορουμένου, ο οποίος επιβίβασε στο αυτοκίνητό του τον παθόντα 14χρονο Αλβανό και αφού τον οδήγησε σε ερημική περιοχή τον εξανάγκασε με την βία σε ασελγείς πράξεις. Απόρριψη του αιτήματος αντικατάστασης της προσωρινής κράτησης με περιοριστικούς όρους προς αποφυγή τέλεσης νέων εγκλημάτων ενόψει και παλαιότερης καταδίκης του για προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας ανηλίκου. Σύμφωνη εισαγγελική πρόταση.

Βιασμός και αποπλάνηση ανηλίκου. Στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος. Ασελγής πράξη είναι η κατά φύση συνουσία και η συναφής με αυτή παρά φύση ασέλγεια ή ψαύση, οι θωπείες των γεννητικών οργάνων και άλλων απόκρυφων μερών του σώματος, ο εναγκαλισμός, το φίλημα. Τα εγκλήματα αυτά συρρέουν αληθινά κατύ ιδέαν, αφού προσβάλλουν διαφορετικά έννομα αγαθά. Βιασμός και αποπλάνηση της ανήλικης παθούσας από τους κατηγορούμενους, από τους οποίους ο πρώτος την οδήγησε σε ένα διαμέρισμα, όπου την βίασαν και οι δύο. Ο ισχυρισμός των κατηγορουμένων ότι έγινε η συνουσία με τη θέληση της παθούσας κρίνεται αναληθής. Απορρίπτεται η έφεση κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος για τις παραπάνω πράξεις.

Απόπειρα εκβίασης κατά συναυτουργίας από δράστες ιδιαιτέρως επικίνδυνους. Τέτοια συνιστά και η απειλή των κατηγορουμένων της αποκάλυψης της σεξουαλικής δραστηριότητας του θύματος με βιντεοκασέτα και μαγνητοταινίες, προκειμένου να εξαναγκασθεί αυτό σε καταβολή ποσού.

Κατάχρηση σε ασέλγεια. Εκτός της πνευματικής ανωριμότητας και ολιγοφρενίας του θύματος, το συγκεκριμένο έγκλημα στοιχειοθετείται και όταν η παθούσα βρίσκεται σε κατάσταση υπνώσεως ή μέθης ή λιποθυμίας ή πλήρους εξαντλήσεως και ο δράστης, αντιλαμβανόμενος την ανικανότητα του θύματος προς αντίσταση, επιχειρεί εξώγαμη συνουσία ή παρά φύση ασέλγεια. Η συναίνεση του θύματος ευρισκομένου στην κατάσταση αυτή, εν γνώσει του δράστη πως το θύμα συναινεί χωρίς να αντιλαμβάνεται το νόημα της σε βάρος του προσβολής της γενετήσιας πράξης, δεν αίρει το αξιόποινο, αλλά πραγματώνει τη νομοτυπική μορφή του παραπάνω εγκλήματος. 

Βιασμός και αποπλάνηση παιδιών. Συνιστά αποπλάνηση παιδιών όχι μόνο η συνουσία ή η ανάλογη με αυτή παραφύση πράξη αλλά και κάθε άλλη ασελγής πράξη, όπως το άγγιγμα ή τα χάδια των μηρών και των απόκρυφων μερών του σώματος, εφόσον οι πράξεις αυτές κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής του δράστη, γιατί προσβάλλουν την αγνότητα της νεαρής ηλικίας. Μεταξύ των παραπάνω εγκλημάτων υπάρχει αληθινή συρροή, αφού προσβάλλουν διαφορετικά έννομα αγαθά. 

Προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Διάκριση από την αποπλάνηση. Κρίνεται ότι η θωπεία του στήθους ανήλικης (κάτω των 12 ετών) πάνω από τα ρούχα και ο ασπασμός στα μάγουλά της, συνιστά προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας και όχι αποπλάνηση.

Η αποπλάνηση παιδιών κάτω των 15 ετών προϋποθέτει επαφή με το σώμα του ανηλίκου, ή χρήση του σώματος κατά τρόπο ώστε να ικανοποιηθούν οι σεξουαλικές ορμές του δράστη, χωρίς να είναι αναγκαία η ολοκλήρωση του δράστη. Ο βιασμός είναι έγκλημα υπαλλακτικώς μεικτό, δηλαδή μπορεί να επιτευχθεί η εξώγαμη συνουσία ή η ανοχή ή η επιχείρηση ασελγούς πράξης στο θύμα τόσο με άσκηση σωματικής βίας όσο και με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου.

Ως ασελγής πράξη θεωρείται όχι μόνο η συνουσία αλλά και κάθε άλλη πράξη που ανάγεται στη γενετήσια σφαίρα αποτελώντας προσβολή του αισθήματος αιδούς με σκοπό τη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας και κατά ανηλίκου με ηλικία κατώτερη ανάλογα των 10, 13 ή 15 ετών. Μεταξύ των εγκλημάτων της αποπλάνησης παιδιών και του βιασμού υπάρχει κατ' ιδέαν αληθινή συρροή, έκαστο έγκλημα διατηρεί την αυτοτέλεια του και δεν εφαρμόζονται οι αρχές της ειδικότητας, επικουρικότητας και απορροφήσεως.

Παραπέμπεται ο κατηγορούμενος για βιασμό, αιμομιξία, αποπλάνηση παιδιού κατ` εξακολούθηση, πρόκληση σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις ενώπιον προσώπου νεώτερου των 15 ετών κατ` εξακολούθηση, ενδοοικογενειακή παράνομη βία κατ` εξακολούθηση, ενδοοικογενειακή προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατ` εξακολούθηση, απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης, εντελώς ελαφρά σωματική βία, εξύβριση κατά συρροή. Ενήργησε έχοντας πλήρη συνείδηση των πραττομένων του. 

Η παρά φύση ασέλγεια αποτελεί έναν από τους τρόπους τέλεσης του     εγκλήματος του βιασμού. Επαρκείς οι ενδείξεις για παραπομπή της μητέρας της παθούσας για απλή συνέργεια σε βιασμό, αφού μετη συμπεριφορά της εμπέδωσε στον     αυτουργό την πεποίθηση ότι δεν πρόκειται να αποκαλύψει τη συμπεριφορά του.

Αίτηση αναιρέσεως - Υπάλληλος - Επίδομα στέγης - ´Εγγαμος υπάλληλος - Ληξιαρχικώς καταχωρισμένη σχέση κατά το σουηδικό δίκαιο.

Είναι αντίθετη προς τις διατάξεις του άρθρου 2, παράγραφος 1, και του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 76/2Θ7/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Φεβρουαρίου 1976, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας, η απόλυση εργαζομένης η οποία προσελήφθη με σύμβαση αορίστου χρόνου για να αντικαταστήσει, αρχικά, άλλη εργαζομένη κατά τη διάρκεια της αδείας μητρότητας της και η οποία δεν μπορεί να παράσχει τις υπηρεσίες της προς αντικατάσταση της μέλλουσας να απουσιάσει εργαζομένης λόγω του ότι και η ίδια βρίσκεται λίγο μετά την πρόσληψη της, σε κατάσταση εγκυμοσύνης.

Ίση μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών - Άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ - Άρθρο 10 της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ - Απόλυση εγκύου εργαζομένης - Σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου.

Δεν μπορεί να γίνει επίκληση του αμέσου αποτελέσματος του άρθρου 119 της Συνθήκης, προκειμένου να ζητηθεί η εφαρμογή της ίσης μεταχειρίσεως στον τομέα επαγγελματικών συντάξεων παρά μόνον ως προς τις παροχές που οφείλονται βάσει περιόδων απασχολήσεως που έχουν διανυθεί μετά τις 17 Μαΐου 1990, με την επιφύλαξη της εξαιρέσεως που προβλέπεται υπέρ των εργαζομένων ή των ελκόντων δικαιώματα από αυτούς οι οποίοι, πριν από την ημερομηνία αυτή, είχαν ασκήσει ένδικη προσφυγή ή είχαν υποβάλει ισοδύναμη κατά το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο ένσταση.

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 79/7/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1978, περί της προοδευτικής εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως, έχει την έννοια ότι ένα σύστημα ετήσιας αναπροσαρμογής των συντάξεων, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής και υπόκειται συνεπώς στην απαγόρευση των διακρίσεων, την οποία προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας. Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 79/7 έχει την έννοια ότι, αν το αιτούν δικαστήριο καταλήξει, στο συμπέρασμα ότι ενδέχεται ο αποκλεισμός των κατώτατων συντάξεων από την κατ’ εξαίρεση αύξηση που προβλέπει το επίμαχο σύστημα αναπροσαρμογής να έχει περιαγάγει σε δυσμενέστερη θέση, στην πράξη, πολύ μεγαλύτερο ποσοστό συνταξιούχων γυναικών παρά συνταξιούχων ανδρών, για τη δυσμενέστερη αυτή μεταχείριση δεν μπορεί να προβληθεί ως δικαιολογητικός λόγος το γεγονός ότι για τις εργαζόμενες γυναίκες ισχύει χαμηλότερο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης ή ότι οι γυναίκες αυτές λαμβάνουν τη σύνταξη επί μακρότερο χρονικό διάστημα ή ότι το βασικό ποσό του αντισταθμιστικού επιδόματος αυξήθηκε επίσης κατ’ εξαίρεση για το ίδιο αυτό έτος 2008 

Μη χορήγηση του αντισταθμιστικού επιδόματος στους συνταξιούχους των οποίων τα εισοδήματα, κατόπιν συνυπολογισμού των εισοδημάτων του συζύγου που ζει στο ίδιο νοικοκυριό, υπερβαίνουν το βασικό αυτό ποσό. Έμμεση διάκριση σε βάρος των γυναικών

Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία Επαγγελματικό σύστημα ασφαλίσεως υπό τη μορφή καταβολής επικουρικής συντάξεως γήρατος σε πρώην εργαζομένους οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης και στους επιζώντες αυτών – Μέθοδος υπολογισμού της εν λόγω συντάξεως γήρατος η οποία ευνοεί τους έγγαμους δικαιούχους έναντι όσων συζούν στο πλαίσιο καταχωρισμένης σχέσεως συμβιώσεως – Δυσμενής διάκριση λόγω γενετήσιου προσανατολισμού.