Η κρινόμενη υπ' αριθμ. 143/5-8-2008 έφεση κατά της υπ' αριθμ. 59/5-8-2008 απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, με την οποία γνωμοδότησε υπέρ της έκδοσης στις Αλβανικές Αρχές του εκζητουμένου-εκκαλούντος Χ, Αλβανού υπηκόου, για να δικαστεί για το ποινικό αδίκημα της "αρπαγής ή κατακράτησης σε ομηρία, σε συναυτουργία (άρθρα 109/1/2 και 25 του Ποινικού Κώδικα της Αλβανίας) ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα ενώπιον του αρμοδίου γραμματέα του Εφετείου Αθηνών. Επομένως πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί κατ' ουσία (άρθρο 451 παρ. 1 του ΚΠΔ). Η συζήτηση της κρινόμενης έφεσης γίνεται κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο μετ' αναβολή από τη δικάσιμο της 17-9-2008 κατά την οποία εμφανίστηκε αυτοπροσώπως ο εκζητούμενος-εκκαλών στο Συμβούλιο αυτό και ζήτησε αναβολή για να προσκομίσει την υπεράσπισή του (βλ. υπ' αρ. 2023/2008 πρακτικό και απόφαση του Συμβουλίου αυτού).
Κατά το άρθρο 436 του ΚΠΔ, αν δεν υπάρχει σύμβαση, οι όροι και η διαδικασία της έκδοσης αλλοδαπών εγκληματικών ρυθμίζονται από τις διατάξεις των επόμενων άρθρων (άρθρ. 437-456 ΚΠΔ), οι οποίες εφαρμόζονται ακόμη και αν υπάρχει σύμβαση, αν δεν έρχονται σε αντίθεση με αυτή, καθώς και στα σημεία που δεν προβλέπει η σύμβαση. Εξάλλου, η από 13-12-1957 Ευρωπαϊκή Σύμβαση Εκδόσεως, που υπογράφηκε στο Παρίσι και κυρώθηκε από την Ελλάδα στις 6-5-1961 με το νόμο 4165/1961 και από την Αλβανία στις 19-5-1998, με έναρξη ισχύος 17-8-1998, από δε την κύρωσή της διέπει το δίκτυο της έκδοσης μεταξύ των πιο πάνω κρατών, στο άρθρο 2 παρ. 1 αυτής ορίζεται ότι η έκδοση ενεργείται για πράξεις που τιμωρούνται από τους νόμους, τόσο του κράτους που ζητεί την έκδοση, όσον και του κράτους από το οποίο ζητείται αυτή, με ποινή στερητική της ελευθερίας ή με μέτρο ασφαλείας, ανωτάτου ορίου ενός τουλάχιστον έτους ή με αυστηρότερη ποινή (βλ. και άρθρο 31 παρ. 2 του ν. 2311/1995 με τον οποίο κυρώθηκε η από το 17-5-1993 Σύμβαση δικαστικής απειλής σε αστικές και ποινικές υποθέσεις μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Αλβανίας, που ορίζει τα ίδια), ενώ στην περίπτωση που έλαβε χώρα καταδίκη σε ποινή ή έχει επιβληθεί μέτρο ασφαλείας στο έδαφος του αιτούντος κράτους η απαγγελθείσα κύρωση πρέπει να είναι διαρκείας τεσσάρων μηνών κατ' ελάχιστον όριο.
Περαιτέρω, στο άρθρο 12 αυτής (Ε.Σ.Ε) με τον τίτλο "αιτήσεις και δικαιολογητικά στοιχεία" ορίζονται τα ακόλουθα: Η αίτηση με την οποία ζητείται η έκδοση πρέπει, αν δεν έχει συμφωνηθεί με απ' ευθείας συνεννόηση μεταξύ των μελών με άλλο μέσο, να διατυπωθεί εγγράφως και να υποβληθεί δια της διπλωματικής οδού και για την υποστήριξή της να προσαχθούν: α)το πρωτότυπο ή επίσημο αντίγραφο, είτε εκτελεστής δικαστικής απόφασης είτε εντάλματος σύλληψης ή άλλης πράξης, που έχει την ίδια ισχύ και που έχει εκδοθεί κατά τους τύπους, που καθορίζονται από τη νομοθεσία του αιτούντος κράτους, β)έκθεση των αξιόποινων πράξεων, για τις οποίες ζητείται έκδοση, του τόπου και χρόνου διάπραξής τους, του κατά νόμο χαρακτηρισμού τους και της παραπομπής στις νομοθετικές διατάξεις που έχουν εφαρμογή, οι οποίες πρέπει να εμφανίζονται κατά το δυνατόν ακριβέστερα και γ) αντίγραφο των διατάξεων που προβλέπουν την πράξη ή εφόσον τούτο δεν καθίσταται εφικτό, δήλωση περί του εφαρμοστέου δικαίου, καθώς και ο κατά το δυνατό ακριβέστερος καθορισμός του προσώπου που καταζητεί και κάθε άλλη πληροφορία που μπορεί να καθορίσει την ταυτότητα και εθνικότητα αυτού. Στην προκείμενη περίπτωση από τα έγγραφα που υπάρχουν στην δικογραφία, μεταξύ των οποίων τα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης και αυτή που νόμιμα προσκόμισε ενώπιον του Συμβουλίου αυτού ο εκζητούμενος-εκκαλών, τα οποία όλα αναγνώστηκαν, σε συνδυασμό και με όσα εξέθεσε ο παραστάς εκζητούμενος προφορικώς ενώπιον του ίδιου Συμβουλίου, αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, γνωμοδότησε για την έκδοση στις Αλβανικές δικαστικές αρχές του Αλβανού υπηκόου Χ, για να δικαστεί ενώπιον των αρμοδίων Αλβανικών Δικαστηρίων για το ποινικό αδίκημα της "αρπαγής ή κατακράτηση κάποιου σε ομηρία, σε συναυτουργία" το οποίο προβλέπεται και τιμωρείται από τα άρθρα 100/1/2 και 25 του Ποινικού Κώδικα της Αλβανίας και το οποίο φέρεται ότι τέλεσε στις ... στην πόλη ... της Αλβανίας. Για την έκδοση του εκκαλούντος, ο οποίος συνελήφθη και κρατείται στη Δικαστική Φυλακή ... με το υπ' αριθμ. 58/28-7-2008 ένταλμα σύλληψης της Προέδρου Εφετών Αθηνών, έχει υποβληθεί νόμιμα από το κράτος της Αλβανίας με την υπ' αριθμ. ..... αίτηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης της χώρας αυτής, η οποία διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών με το υπ' αριθμ. πρωτ. ..... έγγραφο του Ελληνικού Υπουργείου Δικαιοσύνης. Με την αίτηση αυτή συνυποβάλλονται και όλα κατά το νόμο απαιτούμενα έγγραφα σε αντίγραφα στην Αλβανική γλώσσα, η μετάφραση της οποίας στην Ελληνική έγινε επισήμως από το πρωτότυπο Αλβανικό κείμενο, και συγκεκριμένα: 1) η υπ' αριθμ. 59/15-9-2007 απόφαση του Πρωτοδικείου Πόγγραντεντς περί καθορισμού του μέτρου ασφαλείας "κράτηση σε φυλακή" σύμφωνα με τα άρθρα 232/dh και 238 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ενόψει του ότι ο εκζητούμενος-εκκαλών φέρεται ότι τέλεσε το προβλεπόμενο από τα άρθρα 109/1/2 25 του Ποινικού Κώδικα Ποινικό αδίκημα της "αρπαγής ή κατακράτησης κάποιου σε ομηρία, σε συναυτουργία", 2) το από 30-10-2007 ένταλμα του Εισαγγελέα του Πρωτοδικείου Πόγγραντεντς για την εκτέλεση της ως άνω ποινικής απόφασης, 3) η αναφορά του Εισαγγελέα της Δικαστικής Επαρχίας ... προς το Γενικό Εισαγγελέα (Διεύθυνση Εξωτερικών Σχέσεων) Τιράνων, με την οποία παρέχονται πληροφορίες για το γεγονός της συμμετοχής του εκζητουμένου στην ως άνω αξιόποινη πράξη και προσδιορίζεται με ακρίβεια ο τόπος, ο χρόνος και οι λοιπές περιστάσεις τέλεσης του ποινικού αυτού αδικήματος, 4) τα στοιχεία του εκζητουμένου που πιστοποιούν και καθορίζουν απόλυτα την ταυτότητα και την εθνικότητά του και 5) το κείμενο σε επίσημη μετάφραση των ποινικών διατάξεων που προβλέπουν και τιμωρούν την πράξη της αρπαγής ή κατακράτηση κάποιου σε ομηρία, κατά συναυτουργία, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών. Εξάλλου από το υπ' αριθμ. ..... πιστοποιητικό γέννησης του ληξιαρχείου ... του Δημαρχείου ... Αλβανίας καθώς και από την εξέταση του εκζητουμένου κατά τη δημόσια συνεδρίαση του πρωτοβάθμιου Συμβουλίου στο ακροατήριο που περιέχεται σε ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά συνεδρίασης αυτού προκύπτει ότι ο ως άνω συλληφθείς και ήδη κρατούμενος Χ είναι το ίδιο πρόσωπο με εκείνο του οποίου ζητείται η έκδοση, γεγονός το οποίο δεν αμφισβήτησε και ο ίδιος ακόμη και ενώπιον του Συμβουλίου αυτού. Δηλαδή προσκομίστηκαν όλα τα έγγραφα που προβλέπονται από τις ως άνω διατάξεις για την έκδοση του εκκαλούντος. Πρέπει να σημειωθεί ότι η πράξη για την οποία ζητείται η έκδοση του για να δικαστεί είναι αξιόποινη και κατά την ημεδαπή νομοθεσία και συγκεκριμένα από τα άρθρα 1, 14, 26, 45, 325 και 327 ΠΚ (σε βαθμό πλημμελήματος για την παράνομη κατακράτηση με προβλεπόμενη ποινή φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών, σε βαθμό πλημμελήματος για την ακούσιααπαγωγή με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους στην περίπτωση που σκοπός της απαγωγής ήταν η τέλεση γάμου και με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών στην περίπτωση που σκοπός της απαγωγής ήταν η ακολασία, με την επισήμανση ότι η τελευταία πράξη (ακούσιααπαγωγή) διώκεται κατ' έγκληση.
Περαιτέρω από όλα τα στοιχεία της δικογραφίας αποδείχθηκε ότι δεν συντρέχει καμία από εκείνες τις περιπτώσεις που προβλέπει η Ευρωπαϊκή σύμβαση ή η προαναφερόμενη από 17-5-1993 σύμβαση μεταξύ των δύο χωρών (Ελλάδος και Αλβανίας) ή το άρθρο 438 ΚΠΔ οι οποίες αποκλείουν την έκδοση. Ο μοναδικός ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι είναι αβάσιμη η εναντίον του κατηγορία είναι απορριπτέος, καθόσον το αρμόδιο Συμβούλιο Εφετών του Αρείου Πάγου δεν έχει δικαίωμα να ερευνήσει τη βασιμότητα της κατηγορίας, μη εφαρμοζομένων των άρθρων 443 παρ. 1 και 450 παρ. 2 ΚΠΔ, γι' αυτό δε και δεν απαιτείται να επισυνάπτονται στην αίτηση για την έκδοση και τα αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία προκύπτουν οι ενδείξεις ενοχής του εκζητουμένου, αφού δεν μνημονεύονται αυτά από το άρθρο 12 της εφαρμοζομένης και στην ένδικη υπόθεση από 13-12-1957 Ευρωπαϊκής Σύμβασης Εκδόσεως (Βλ. τις ΑΠ 576 και 774/2007 και 2290/2002). Τέλος οι προβληθέντες από τον εκκαλούντα κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση της υπόθεσης του λόγοι, αναγόμενοι στην οικογενειακή του κατάσταση, δεν ασκούν νόμιμη επιρροή επί του αντικειμένου της εκδόσεως. Σύμφωνα με όλες τις προηγούμενες σκέψεις, συντρέχουν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις κατά τις πιο πάνω Διεθνείς και διμερείς Συμβάσεις και το άρθρο 438 ΚΠΔ, για την έκδοση του εκκαλούντος, προκειμένου αυτός να δικαστεί από τα αρμόδια Δικαστήρια της Αλβανίας για το ποινικό αδίκημα της "αρπαγής ή κατακράτησης κάποιου σε ομηρία, σε συναυτουργία, το οποίο προβλέπεται και τιμωρείται από τα άρθρα 109/1/2 και 25 του Ποινικού Κώδικα της Αλβανίας. Επομένως το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, το οποίο με την προσβαλλόμενη απόφασή του γνωμοδότησε υπέρ της έκδοσης του εκκαλούντος δεν έσφαλε, γι' αυτό οι αντίθετοι ισχυρισμοί του και η έφεση στο σύνολό της πρέπει να απορριφθούν ως κατ' ουσίαν αβάσιμοι, επιβληθούν δε σε αυτόν τα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ' αριθμ. 143/2008 έφεση κατά της υπ' αρ. 59/2008 απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, με την οποία αυτό γνωμοδότησε υπέρ της έκδοσης στις Αλβανικές δικαστικές Αρχές του εκζητουμένου-εκκαλούντος Χ, Αλβανού υπηκόου. Και
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στα δικαστικά έξοδα, τα οποία ορίζει σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
