ΝΟΜΟΣ
3251
Έτος
1955
ΦΕΚ
Α’ 140
Σχετικά Άρθρα
Άρθρα 46-52
Αντικείμενο
παροχαί προς οικογένειες και παροχαί μητρότητας
Αρμόδιο υπουργείο
Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
Θεματικά πεδία Διακήρυξη Πεκίνου
Δικαιώματα Γυναικών Γυναίκες και Οικονομία
Θεματικά κριτήρια (προηγούμενες συλλογές)
Κοινωνική ασφάλιση – πρόνοια Εργαζόμενη Μητέρα
Τομέας Πολιτικής
Απασχόληση
Τομέας COFOG
Γενικά οικονομικά θέματα
Ωφελούμενοι - χρήστες
Γονείς Επιχειρήσεις και εργοδοτικές οργανώσεις Συνδικαλιστικές οργανώσεις (εργαζομένων) Σώμα επιθεωρητών εργασίας

Άρθρο 46

ΜΕΡΟΣ VIII

Παροχαί Μητρότητος 

Παν Μέλος δι' ο το παρόν Μέρος της Συμβάσεως ισχύει δέον όπως εξασφαλίζη εις τα προστατευόμενα πρόσωπα την χορήγησιν παροχών μητρότητος, συμφώνως προς τα κατωτέρω άρθρα του ρηθέντος Μέρους.

 

Άρθρο 47

Οι καλυπτόμενοι κίνδυνοι δέον όπως περιλαμβάνουν την κύησιν, τον τοκετόν και τας συνεπείας των και την εκ τούτων προκύπτουσαν διακοπήν του εκ της εργασίας εισοδήματος, ως τούτο ορίζεται υπό της εθνικής νομοθεσίας.

Άρθρο 48

 

Τα προστατευόμενα πρόσωπα δέον όπως περιλαμβάνουν:

α) ή όλας τας γυναίκας τας ανηκούσας εις καθωρισμένην κατηγορίαν μισθωτών, των κατηγοριών τούτων καλυπτουσών αναλογίαν 50% τουλάχιστον επί συνόλου των μισθωτών και εις ό,τι αφορά τας ιατρικάς φροντίδας εις περίπτωσιν μητρότητος και τας συζύγους των ανδρών των ανηκόντων εις τας ιδίας κατηγορίας,

β) ή όλας τας γυναίκας τας ανηκούσας εις καθωρισμένας κατηγορίας του παραγωγικού πληθυσμού, εις αναλογίαν 20% τουλάχιστον επί του συνόλου των κατοίκων και εις ό,τι αφορά τας ιατρικάς φροντίδας εις περίπτωσιν μητρότητος και τας συζύγους των ανδρών των ανηκόντων εις τας αυτάς κατηγορίας,

γ) ή οσάκις εγένετο δήλωσις συμφώνως προς το άρθρον 3, όλας τας γυναίκας τας ανηκούσας εις καθωρισμένας κατηγορίας μισθωτών, εις αναλογίαν 50% τουλάχιστον εις βιομηχανικάς επιχειρήσεις απασχολούσας 20 τουλάχιστον μισθωτούς και εις ό,τι αφορά τας ιατρικάς φροντίδας εις περίπτωσιν μητρότητος και τας συζύγους των ανδρών των ανηκόντων εις τας αυτάς κατηγορίας.

Άρθρο 49

1. Εις ότι αφορά την κήυσιν, τον τοκετόν και τας συνεπείας των, η ιατρική περίθαλψις δια την μητρότητα δέον να περιλαμβάνη τας περί ων αι παράγραφοι 2 και 3 του παρόντος άρθρου ιατρικάς φροντίδας.

2. αι ιατρικαί φροντίδες δέον να περιλαμβάνουν κατ' ελάχιστον όριον:

α) τας φροντίδας προ, κατά και μετά τον τοκετόν τας παρεχομένας είτε υπό ιατρού, είτε υπό διπλωματούχου μαίας,

β) την νοσοκομειακήν περίθαλψιν, όταν αύτη κρίνεται αναγκαία.

3. Αι περί ων η παράγρ. 2 του παρόντος άρθρου φροντίδες δέον να αποβλέπουν εις την προφύλαξιν, αποκατάστασιν ή βελτίωσιν της υγείας της προστατευομένης γυναικός, ως και της ικανότητος της προς εργασίαν και την αντιμετώπισιν των ατομικών αυτής αναγκών.

4. Αι κρατικαί υπηρεσίαι ή τα ιδρύματα, άτινα χορηγούν τας δια την μητρότητα ιατρικάς φροντίδας, δέον όπως ενθαρρύνουν τας προστατευομένας γυναίκας, δι' όλων των προσφόρων προς τούτο μέσων όπως προσφεύγουν εις τας γενικάς υγειονομικάς υπηρεσίας, αίτινες τίθενται εις την διάθεσιν αυτών υπό των δημοσίων αρχών ή των υπ' αυτών ανεγνωρισμένων οργανισμών.

Άρθρο 50

Εν περιπτώσει διακοπής του εκ της εργασίας εισοδήματος λόγω εγκυμοσύνης, τοκετού και των συνεπειών αυτών, η παροχή συνίσταται εις περιοδικήν καταβολήν υπολογιζομένην συμφώνως προς τας διατάξεις ή του άρθρου 65 ή του άρθρου 66. Το ποσόν της περιοδικής καταβολής δυνατόν να ποικίλλη κατά την διάρκειαν της ασφαλιστικής περιπτώσεως υπό την προϋπόθεσιν ότι ο μέσος όρος θα είναι σύμφωνος προς τας ως άνω διατάξεις.

Άρθρο 51

Οι περί ων τα άρθρα 49 και 50 παροχαί δέον όπως εν περιπτώσει επελεύσεως του καλυπτομένου κινδύνου, εξασφαλίζωνται τουλάχιστον εις γυναίκα ανήκουσαν εις τας προστατευομένας κατηγορίας, ήτις πληροί χρονικάς προϋποθέσεις δυναμένας να θεωρηθούν ως αναγκαίαι προς αποφυγήν καταχρήσεων αι δε περί ων το άρθρον 49 παροχαί δέον ωσαύτως όπως εξασφαλίζωνται εις τας συζύγους των ανδρών των προστατευομένων κατηγοριών, όταν ούτοι έχουν συμπληρώσει τας προβλεπομένας χρονικάς προϋποθέσεις.

Άρθρο 52

Αι περί ων τα άρθρα 49 και 50 παροχαί δέον όπως χορηγούνται καθ' όλην την διάρκειαν του καλυπτομένου κινδύνου πάντως αι περιοδικαί καταβολαί δύνανται να περιορισθούν εις δώδεκα εβδομάδας, εκτός αν η εθνική νομοθεσία επιβάλλη ή επιτρέπη μικροτέραν περίοδον αποχής εκ της εργασίας, οπότε αι καταβολαί δεν δύναναται να περιορισθούν εις μικροτέραν περίοδον.