9) Βιασμός αρ. 336 Π.Κ.
Από τη μελέτη του νομολογιακού υλικού συμπεραίνεται ότι οι περισσότεροι δράστες είναι νέοι, χαμηλού εκπαιδευτικού επιπέδου, οι οποίοι, είτε επιλέγουν τυχαία τα θύματά τους, είτε τα γνωρίζουν από πριν. Επιλέγουν απόμερα σημεία προκειμένου να χτυπήσουν τα θύματά τους τα οποία πολλές φορές παρασύρουν χρησιμοποιώντας αλκοόλ ή ναρκωτικές ουσίες. Τα θύματα είναι νέες γυναίκες, πολλές φορές ανήλικες, που παρασύρονται λόγω του ανώριμου της ηλικίας τους, αλλά και λόγω νοητικής τους υστέρησης. Τα στοιχεία αυτά αφορούν τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις βιασμού. Ο πραγματικός αριθμός των βιασμών είναι δύσκολο να εκτιμηθεί εξαιτίας του υψηλού αφανούς αριθμού της εγκληματικότητας. Τα θύματα δυσκολεύονται να καταγγείλουν τους δράστες είτε γιατί φοβούνται τους δράστες είτε γιατί φοβούνται τη δευτερογενή τους θυματοποίηση.
Eκτός όμως από τις συνήθεις περιπτώσεις βιασμού στις οποίες το modusoperandi έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά σταχυολογήσαμε τις παρακάτω υποθέσεις για την ιδιαιτερότητά τους: τη με αρ 754/2012 απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία αφορά το βιασμό εγκύου γυναίκας από γιατρό γυναικολόγο στο ιατρείο του όπου βρισκόταν, συνοδευόμενη από το σύζυγό της, προκειμένου να προβεί σε τεχνητή διακοπή της κύησής της, τη με αρ. 924/2011 απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία αφορά βιασμό ανήλικης και χρήση οπτικοακουστικού υλικού, τη με αρ. 205/2010 απόφαση του Αρείου Πάγου η οποία αφορά το βιασμό ανηλίκων αγοριών από ιερέα.
Επίσης σημαντικά συμπεράσματα προκύπτουν από το νομολογιακό υλικό σχετικά με το δικονομικό σκέλος των υποθέσεων. Από τη μελέτη προκύπτει η ανάγκη της ασφαλούς και επιμελούς συλλογής των αποδείξεων, η υποστήριξη των θυμάτων, η ακρίβεια σύνταξης των ψυχιατρικών εκτιμήσεων και η ορθή εκτίμηση των μαρτυρικών καταθέσεων. Με την ευκαιρία αυτή είναι χρήσιμο να υπογραμμιστεί ακόμη μία φορά η ανάγκη δημιουργίας μία ειδικής δομής όπου θα προσφεύγουν τα θύματα βίας στην οποία θα συλλέγονται με επιμέλεια τα αποδεικτικά στοιχεία και θα υποστηρίζονται τα θύματα.
