11) Ασέλγεια παρά φύση άρ. 347 Π.Κ
Η διάταξη του αρ. 347 ΠΚ ρυθμίζει την παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων. Από το νομολογιακό υλικό συμπεραίνεται ότι αφορά αγόρια ανήλικα τα οποία συνήθως είναι εγκαταλελειμμένα. Οι δράστες είναι άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας, πολύ συχνά ιερείς, που χρησιμοποιούν αυτά τα νεαρά αγόρια είτε για τη δική τους ικανοποίηση είτε για την εκμετάλλευσή τους.
Ενδεικτικό είναι το παρακάτω απόσπασμα της με αρ. 785/2012 απόφασης του Αρείου Πάγου που έχει ως εξής: «…δεδομένου ότι ο ανήλικος Α. -ο οποίος, όπως ήδη ελέχθη, πάσχει από διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, με σημαντικές δυσκολίες στο περιεχόμενο και στη δομή του λόγου- αδυνατεί, όπως κατηγορηματικά αποφαίνονται στην κοινή έκθεσή τους οι πραγματογνώμονες Ζ. και Π. , να πλάσει ιστορίες με τη φαντασία του, ενώ όσα απέδωσε στον κατηγορούμενο δεν ήταν δυνατόν να είναι υποβολιμαία, αφού, για να τα επαναλάβει σε τρίτους, θα χρειαζόταν τη διαρκή παρέμβαση του υποβολέα, δεν θα περιέγραφε δε την εκσπερμάτιση ως ούρηση αλλά ως έκχυση κάποιου άσπρου υγρού. Συνεπώς, αποδείχθηκε πλήρως ότι ο εκκαλών κατηγορούμενος στις 20 Μαρτίου του 2006, τις πρωϊνές ώρες, στο βοηθητικό δωμάτιο του κτηνιατρείου του, όπου οδήγησε τον ανήλικο Α. Π.-Γ. , του ζήτησε ν' ανοίξει το στόμα του και να κλείσει τα μάτια του για να παίξουν ένα παιχνίδι και, ακολούθως, αφού κατέβασε το παντελόνι του, υποχρέωσε τον ανήλικο, κτυπώντας τον επανειλημμένα στον αυχένα, να δεχθεί, παρά τη θέλησή του, την εισαγωγή του εν στύσει πέους του στο στόμα του και να ενεργήσει πεολειχία, λέγοντάς του δε τη φράση "λίγο ακόμα .. λίγο ακόμα", εκσπερμάτισε μέσα σ' αυτό, ενώ ακολούθως, έδωσε στον ανήλικο ένα ποτήρι νερό και ένα σοκολατάκι".
