10) Σωματεμπορία αρ. 351 Π.Κ.
Το έγκλημα της σωματεμπορίας στις περισσότερες περιπτώσεις συρρέει με τα εγκλήματα της μαστρωπείας, του βιασμού και της ανθρωποκτονίας. Το έγκλημα της σωματεμπορίας εντάσσεται στο χώρο του οργανωμένου εγκλήματος και είναι ιδιαίτερα δύσκολο στην απόδειξή του. Στη χώρα μας έχουμε ένα εκσυγχρονισμένο νομικό πλαίσιο ειδικότερα μετά την επικύρωση του Πρωτοκόλλου του Παλέρμο με το Ν. 3875/2010. Τα προβλήματα που είχαν παρατηρηθεί σχετικά με την παροχή προστασίας στα θύματα πριν από το χαρακτηρισμό τους ως θυμάτων, επιλύονται αφού τα «θύματα» προστατεύονται πλέον πριν από την άσκηση της ποινικής δίωξης. Όμως, απαιτείται η αποτελεσματικότερη εφαρμογή του νόμου τόσο σε επίπεδο γρηγορότερης απονομής της ποινικής δικαιοσύνης όσο και σε επίπεδο αρωγής και προστασίας των θυμάτων. Διότι παρατηρείται ότι, ακόμη και στις περιπτώσεις που οι σωματέμποροι καταδικάζονται, οι καταδίκες είναι χωρίς αντίκρισμα. Ειδκότερα στην έκθεση του έτους 2006 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι: «Τα ελληνικά δικαστήρια άφησαν ελεύθερους τους περισσότερους κατηγορούμενους… και η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει αν οιοσδήποτε από τους διακινητές εξέτισε πραγματικά την ποινή στην οποία είχε καταδικαστεί». Επίσης σημειώνεται ότι από τους 284 που συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν πρωτοδίκως μόνον δύο εκτίουν ποινή φυλάκισης. Παρότι τα πράγματα τελευταία άλλαξαν χρειάζεται πολλά ακόμη να γίνουν. Γι΄αυτό θα πρέπει να ενδυναμωθεί η κοινωνική πολιτική σε επίπεδο εκπαίδευσης επιστημόνων, αλλά και να ενισχυθούν οι δομές που υποδέχονται και προστατεύουν τα θύματα. Το κυριότερο βάρος θα πρέπει να δοθεί στην ίδρυση ενός μηχανισμού (Παρατηρητηρίου) που θα καταγράφει το φαινόμενο, θα παρακολουθεί τα θύματα και την πορεία των υποθέσεών τους.
