ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 22 Σεπτεμβρίου 2006, με την εξής σύνθεση: Γ. Παναγιωτόπουλος, Πρόεδρος, Ν. Ντούβας, Ε. Γαλανού, Γ. Παπαμεντζελόπουλος, Ν. Σκλίας, Α. Θεοφιλοπούλου, Ν. Σακελλαρίου, Δ. Πετρούλιας, Ν. Ρόζος, Α. Γκότσης, Α. Ράντος, Ε. Δανδουλάκη, Ν. Μαρκουλάκης, Δ. Μαρινάκης, Μ. Καραμανώφ, Α. Σακελλαροπούλου, Δ. Αλεξανδρής, Μ. Κωνσταντινίδου, Γ. Σγουρόγλου, Α. Καραμιχαλέλης, Α. Βώρος, K. Ευστρατίου, Ε. Αναγνωστοπούλου, Γ. Ποταμιάς, Μ. Γκορτζολίδου, Ε. Νίκα, Ι. Γράβαρης, Ε. Αντωνόπουλος, Ι. Ζόμπολας, Σ. Μαρκάτης, Δ. Γρατσίας, Σύμβουλοι, Α. Σδράκα, Χ. Λιάκουρας, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Β. Μανωλόπουλος.
Για να δικάσει την από 26 Αυγούστου 2003 αίτηση: του ........... ..... ....., κατοίκου ....... ........ (.............. ..), ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Ευστ. Σερμιέ (Α.Μ. 3951), που τον διόρισε με πληρεξούσιο, κατά του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων», το οποίο παρέστη με τους: 1. Θ. Ηλιάκη, Νομικό Σύμβουλο του Κράτους και 2. Θ. Ράπτη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Η πιο πάνω αίτηση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της υπ΄ αριθμ. 4164/2005 αποφάσεως του Α΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, προκειμένου να επιλύσει η Ολομέλεια το ζήτημα που αναφέρεται στην απόφαση.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθεί: 1) η 200405/17.3.2003 πράξη της Προϊσταμένης του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων και 2) η σιωπηρά απόρριψη της υπ΄ αριθμ πρωτ. 50 από 30.5.2003 ενστάσεώς του κατά της ως άνω πράξεως και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της παραπεμπτικής αποφάσεως, η οποία επέχει θέση εισηγήσεως από την Εισηγητή, Σύμβουλο Ε. Δανδουλάκη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τους εκπροσώπους του Ο.Γ.Α, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, η κρινόμενη αίτηση εισάγεται στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κατόπιν της 4164/2005 παραπεμπτικής αποφάσεως του Α΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση αφ΄ ενός μεν της 200405/17.3.2003 πράξεως της Προϊσταμένου του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του αιτούντος να του χορηγηθεί, λόγω της ιδιότητός του ως πολυτέκνου πατέρα, κατ΄ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 63 παρ. 4 του ν. 1892/1990, η χορηγούμενη στις πολύτεκνες μητέρες ισόβια σύνταξη, αφ΄ ετέρου δε της τεκμαιρόμενης σιωπηράς απορρίψεως της από 9.6.2003 ενστάσεως του αιτούντος κατά της ως άνω πράξεως. Εν τω μεταξύ, εκκρεμούσης της αιτήσεως ακυρώσεως, εξεδόθη, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η 524/14.11.2003 απορριπτική απόφαση της Επιτροπής Εκδικάσεως Ενστάσεων, η οποία πρέπει να θεωρηθεί ως συμπροσβαλλόμενη (άρθρο 45 § 2 εδαφ. τελευταίο π.δ. 18/1989, Α΄ 8).
3. Επειδή, κατά το άρθρο 10 της Γ1α/440/7.2.1991 Κοινής Αποφάσεως των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΦΕΚ Β΄ 90), «Αρμόδιο όργανο για την αναγνώριση του δικαιώματος στις παροχές που θεσπίζονται με τις διατάξεις του άρθρου 63 του ν. 1892/1990, τον προσδιορισμό του ποσού αυτών και του χρόνου έναρξης και λήξης του δικαιώματος, καθώς και την ανάκληση, την αναστολή και την επαναχορήγηση της παροχής, ορίζεται ο Προϊστάμενος του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Ο.Γ.Α. ή ο νόμιμος αναπληρωτής αυτού.». Περαιτέρω, στο άρθρο 11 της ίδιας αποφάσεως ορίζεται ότι: «1. Κατά της πράξης του αρμοδίου για την χορήγηση των παροχών του άρθρου 63 του Ν. 1892/1990 οργάνου, επιτρέπεται η άσκηση ένστασης από τον ενδιαφερόμενο, ενώπιον Επιτροπής που εδρεύει στον Ο.Γ.Α. . . . 2. Η ένσταση ασκείται μέσα σε προθεσμία (2) μηνών από την ημερομηνία της κοινοποιήσεως της προσβαλλόμενης πράξης, παραδίνεται δε ή στέλνεται στον Ανταποκριτή του Ο.Γ.Α. που υποβλήθηκε η αρχική αίτηση για την χορήγηση των παροχών». Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι οι αποφάσεις του Προϊσταμένου του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Ο.Γ.Α., που αφορούν στις παροχές, οι οποίες προβλέπονται από το άρθρο 63 του Ν. 1892/1990, υπόκεινται σε ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της προβλεπομένης από το άρθρο 11 της παραπάνω αποφάσεως επιτροπής. Ως εκ τούτου, μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη με αίτηση ακυρώσεως είναι η επί της ενστάσεως εκδιδομένη απόφαση της Επιτροπής, ή, σε περίπτωση παρελεύσεως από της υποβολής της απράκτου τριμήνου, μη τασσομένης εκ του νόμου άλλης προθεσμίας, η τεκμαιρόμενη απόρριψή της. Ήδη, όμως, εν προκειμένω, με την κρινόμενη αίτηση παραδεκτώς συμπροσβάλλεται και η 524/14.11.2003 απόφαση της Επιτροπής Εκδικάσεως Ενστάσεων, εκδοθείσα εκκρεμούσης της ασκηθείσης αιτήσεως ακυρώσεως, με την οποία απερρίφθη και ρητώς η ασκηθεία ένσταση του αιτούντος κατά της ως άνω πράξεως του Προϊσταμένου του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Ο.Γ.Α. Αντιθέτως, απαραδέκτως στρέφεται η υπό κρίση αίτηση κατά της 200405/17.3.2003 αρχικής απορριπτικής πράξεως του Ο.Γ.Α., η οποία, ως υποκειμένη σε ενδικοφανή προσφυγή, δεν μπορεί να προσβληθεί αυτοτελώς με αίτηση ακυρώσεως καθώς έχει ενσωματωθεί τόσο στην ως άνω τεκμαιρόμενη σιωπηρά απόρριψη, όσο και στην, τελικώς, εκδοθείσα ρητή απορριπτική απόφαση.
4. Επειδή στο άρθρο 4 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 2. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. . . .». Στο δε άρθρο 21 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «1. Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους. 2. Πολύτεκνες οικογένειες, . . . , έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος. . . 5. (προστεθείσα με το Ψήφισμα της 6-4-2001 της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής) Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελούν υποχρέωση του Κράτους». Εξάλλου , στο άρθρο πρώτο του ν. 1910/1944 «περί κωδικοποιήσεως και συμπληρώσεως της νομοθεσίας περί προστασίας πολυτέκνων» (Α΄ 299), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 του ν. 860/1978 (Α΄ 2), ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «1. Πολύτεκνοι υπό την έννοιαν του παρόντος νόμου είναι οι γονείς οι έχοντες τέσσερα τουλάχιστον ζώντα τέκνα εκ νομίμου γάμου ή νομιμοποιηθέντα ή νομίμως αναγνωρισθέντα, εφ΄ όσον τα μεν θήλεα είναι άγαμα ή διατελούν εν διαζεύξει ή εν χηρία και συντηρούνται υπό τινος των γονέων των, τα δε άρρενα εφ΄ όσον είναι ανήλικα. . . 7. Εν περιπτώσει θανάτου της μητρός ή εν περιπτώσει καθ΄ ήν κατέστη αύτη εξ οιουδήποτε λόγου ανίκανος τελείως προς πάσαν εργασίαν, ο σύζυγος θεωρείται πολύτεκνος εφ΄ όσον έχει τρία τουλάχιστον ζώντα τέκνα, υπαγόμενα εις τινα των ανωτέρω περιπτώσεων». Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρ. 63 του ν. 1892/1990 «Μέτρα για το δημογραφικό πρόβλημα», στην μητέρα που αποκτά τρίτο τέκνο χορηγείται επί τριετία μηνιαίο επίδομα (παρ. 1). Εξ άλλου, επίδομα χορηγείται και στην μητέρα που θεωρείται πολύτεκνη κατά τον ν. 1910/1944, εφ΄ όσον η ηλικία των αγάμων τέκνων της δεν υπερβαίνει το 23ο έτος (παρ. 3, όπως ισχύει τροποποιηθείσα με την παρ. 2 άρθρ. 39 ν. 2459/1997, Α΄ 17). Στην παρ. 4 του αυτού άρθρ. 63 του Ν. 1892/1990 ορίζεται ότι «Στην μητέρα που δεν δικαιούται πλέον το επίδομα της προηγούμενης παραγράφου χορηγείται ισόβια σύνταξη ίση προς το τετραπλάσιο του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη . . .» και στην παρ. 5 ότι «Τα επιδόματα των προηγούμενων παραγράφων καταβάλλονται στη μητέρα ανεξάρτητα από κάθε άλλο επίδομα, μισθό, σύνταξη, αμοιβή, αποζημίωση κ.λπ.». Τέλος, στην παρ. 6 του ανωτέρω άρθρ. 63 του Ν. 1892/1990 ορίζεται ότι «Σε περίπτωση οριστικής διακοπής της συγκατοίκησης των παιδιών με τη μητέρα λόγω υπαιτίου εγκατάλειψής τους από αυτήν ή λόγω θανάτου της, τα επιδόματα των παρ. 1, 2 και 3 αυτού του άρθρου καταβάλλονται σε όποιον έχει την κύρια ή αποκλειστική ευθύνη διατροφής των παιδιών. Η χορήγηση της σύνταξης της παρ. 4 αυτού του άρθρου αποκλείεται σε περίπτωση προηγούμενης υπαιτίου εγκατάλειψης των παιδιών. Η χορήγηση της σύνταξης της παρ. 4 αυτού του άρθρου αποκλείεται σε περίπτωση προηγούμενης υπαιτίου εγκατάλειψης των παιδιών από τη μητέρα». Κατ΄ επίκληση εξουσιοδοτήσεως, που περιέχεται στην παρ. 7 του προαναφερθέντος άρθρου 63 του ν. 1892/1990, εκδόθηκε η Γ1α/440/7.2.1991 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β΄ 90). Με την απόφαση αυτή, η οποία κυρώθηκε και απέκτησε ισχύ νόμου από τότε που ίσχυσε, με την διάταξη του άρθρου 18 παρ. 9 του ν. 2008/1992 (Α΄ 16), ως αρμόδιος φορέας για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 63 του ν. 1892/1990 ορίσθηκε «ο Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων (Ο.Γ.Α.), που ενεργεί ως εντολοδόχος του Υπουργείου Υγείας, Προνοίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων» (άρθρο 1 παρ. 1), προβλέφθηκε δε ότι, για την αντιμετώπιση των σχετικών δαπανών, ο Ο.Γ.Α. επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό (άρθρο 1 παρ. 2). Εξάλλου, στην εισηγητική έκθεση του ν. 1892/1990 και στα σχετικά πρακτικά συνεδριάσεων της Βουλής αναφέρεται ότι το δημογραφικό πρόβλημα συνιστά το πρώτο εθνικό πρόβλημα με σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, η αλλαγή δε των δημογραφικών δεδομένων αποτελεί την βάση για την οικονομική ανάπτυξη της Χώρας, ενώ ως κίνητρο, προς την κατεύθυνση αυτή, θεσπίζεται η χορήγηση των προπεριγραφεισών παροχών, οι οποίες καταβάλλονται ανεξάρτητα από κάθε άλλο επίδομα, μισθό, σύνταξη, αμοιβή ή αποζημίωση.
5. Επειδή, η διάταξη της παρ. 6 άρθρ. 63 ν. 1892/1990, καθ΄ ο μέρος με αυτήν δεν προβλέπεται ότι σε περίπτωση θανάτου της δικαιούχου της ισοβίας συντάξεως μητέρας, την σύνταξη δύναται να λάβει ο επιζών σύζυγός της, ο οποίος είχε την μετά τον θάνατο ευθύνη διατροφής των τέκνων, δεν είναι σύμφωνη με τις παραπάνω συνταγματικές διατάξεις. Τούτο δε διότι το άρθρο 21 του Συντάγματος επιβάλλει την προστασία της πολύτεκνης οικογένειας, την οποία αποτελούν, πλην των τέκνων, και οι δύο σύζυγοι. Συνεπώς, δεν είναι συνταγματικώς ανεκτό να χορηγείται μόνον στον έναν από τους συζύγους (στην μητέρα) παροχή, υπό την ιδιότητα του πολύτεκνου συζύγου, σε περίπτωση δε θανάτου να μην λαμβάνει ο επιζών την παροχή αυτή, απομειουμένης, με τον τρόπο αυτόν, της προς την πολύτεκνη οικογένεια προστασίας, εφ΄ όσον και οι δύο σύζυγοι αποτελούν μέλη της συνταγματικώς προστατευομένης οικογενείας. Εξ άλλου, σύμφωνα και με την εισηγητική έκθεση του ν. 1892/1990, οι παροχές του νόμου αυτού, δηλαδή τόσο το επίδομα, όσο και η ισόβια σύνταξη, έχουν προσέτι, τον χαρακτήρα κινήτρου προς τους νέους γονείς για την δημιουργία πολύτεκνων οικογενειών, με στόχο την αντιμετώπιση του οξέος δημογραφικού προβλήματος της Χώρας. Η δε χορήγηση της συντάξεως αποτελεί επί πλέον κίνητρο προς τους γονείς, δεδομένου, ότι η οικονομική ενίσχυση προς αυτούς δεν θα παύσει να χορηγείται, λόγω της ηλικίας των τέκνων. Συνεπώς, για να είναι πλήρης και λυσιτελής η συνταγματικώς επιβαλλόμενη προστασία της πολύτεκνης οικογένειας, η ισόβια σύνταξη θα πρέπει να καταβάλλεται και στον επιζώντα σύζυγο (πατέρα), σε περίπτωση θανάτου της συζύγου του. Αν και κατά την γνώμη των Συμβούλων Ε. Γαλανού, Αγγ. Θεοφιλοπούλου, Αν. Γκότση, Μ. Καραμανώφ, Γ. Σγουρόγλου, Γ. Ποταμιά, Ε. Νίκα και Ι. Ζόμπολα εκ των διατάξεων του ν. 1892/90 προκύπτει η διάκριση μεταξύ του επιδόματος, ως οικονομικής ενισχύσεως προς την πολύτεκνη οικογένεια μέχρις ενηλικιώσεως των τέκνων αυτής, κατά της συντάξεως, ως οικονομικής ενισχύσεως προς τον πολύτεκνο γονέα μετά την ενηλικίωση των τέκνων του. Περαιτέρω, εκ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν. 1892/90, η οποία ρητώς θεσπίζει ως προϋπόθεση συνταξιοδοτήσεως της μητέρας την υπ΄ αυτής λήψη του επιδόματος, συνάγεται ότι σκοπός του νόμου είναι η προστασία της μητρότητος, κατά το άρθρο 21 του Συντάγματος, όχι δε η παροχή κινήτρων προς τους γονείς για τη δημιουργία πολύτεκνης οικογένειας. Τούτο δε διότι, με την αντίθετη εκδοχή, η σύνταξη θα έπρεπε να χορηγείται εις αμφοτέρους τους γονείς εις ολόκληρον η κατ΄ ισομοιρίαν, αφού η διάκριση μεταξύ μητρός και πατρός, όσον αφορά στη δημιουργία πολύτεκνης οικογενείας, δεν αντέκειτο στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος.
6. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ο αιτών, χήρος και πατέρας τριών, ανηλίκων, κατά το θάνατο της συζύγου του, τέκνων, ελάμβανε, κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 1 παρ. 7 του Ν. 1910/1944 και του άρθρου 63 παρ. 3 του Ν. 1892/1990 το επίδομα πολυτέκνου. Μετά τη διακοπή της καταβολής του ως άνω επιδόματος την 1.3.1997, ο αιτών υπέβαλε την 12/21.1.2002 αίτηση προς τον Ο.Γ.Α., με την οποία ζήτησε να του χορηγηθεί ισόβια σύνταξη, κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 63 παρ. 4 του Ν. 1892/1990. Με την 200405/17.3.2003 απόφασή της η Προϊσταμένη του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Ο.Γ.Α. αρνήθηκε την ικανοποίηση του παραπάνω αιτήματος, με την αιτιολογία ότι δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις για τη χορήγηση ισόβιας συντάξεως, καθώς αυτή χορηγείται μόνο στην πολύτεκνη μητέρα βάσει του άρθρου 63 παρ. 4 του Ν. 1892/1990. Κατά της πράξεως αυτής ο αιτών άσκησε την από 9.6.2003 ένστασή του προς τον Ο.Γ.Α., η οποία τεκμαίρεται, βάσει του άρθρου 45 παρ. 2 β του Π.Δ. 18/1989, ότι απορρίφθηκε σιωπηρώς μετά την άπρακτη πάροδο τριμήνου από την υποβολή της. Στη συνέχεια, εκδόθηκε και η 524/14-11- 2003 απόφαση της Επιτροπής Εκδικάσεως Ενστάσεων, με την οποία απορρίφθηκε και ρητώς η πιο πάνω ένσταση του αιτούντος κατά της εν λόγω πράξεως της Προϊσταμένης του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Ο.Γ.Α. Η άρνηση αυτή της Διοικήσεως που εκδηλώθηκε με τις προσβαλλόμενες πράξεις και η οποία στηρίζεται σε αντισυνταγματική, κατά τα προδιαληφθέντα, διάταξη, είναι ακυρωτέα. Συνεπώς πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθεί η 524/14-11-2003 απόφαση της Επιτροπής Εκδικάσεως Ενστάσεων, ως και η ενσωματωθείσα σε αυτήν 20045/17-3-2003 πράξη της προϊσταμένης του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Ο.Γ.Α. Αν και κατά την μειοψηφήσασα γνώμη οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι νόμιμες και πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση.
7. Επειδή, εφ΄ όσον ο αιτών είχε παραστεί στο ακροατήριο με πληρεξούσιο δικηγόρο και κατά την πρώτη συζήτηση της υποθέσεως ενώπιον του Α΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (31-10-2005) η δικαστική δαπάνη που πρέπει να επιδικασθεί σε αυτόν ανέχεται στο ποσό των χιλίων τριακοσίων ογδόντα (1.380) ευρώ.
Διά ταύτα
Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.
Ακυρώνει την σιωπηρή απόρριψη της από 9-6-2003 ενστάσεως του αιτούντος από την Επιτροπή Εκδικάσεως Ενστάσεων του Ο.Γ.Α., την 524/14-11-2003 απόφαση της ίδιας Επιτροπής, ως και την 200405/17-3-2003 πράξη της προϊσταμένης του Κλάδου Οικογενειακών Επιδομάτων του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων, σύμφωνα με το σκεπτικό.
Διατάζει την απόδοση του παραβόλου.
Επιβάλλει στον Ο.Γ.Α. τη δικαστική δαπάνη του αιτούντος, η οποία ανέρχεται σε χίλια τριακόσια ογδόντα (1.380) ευρώ, σύμφωνα με το σκεπτικό.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου 2006 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 29ης Ιανουαρίου 2007.
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας Γ. Παναγιωτόπουλος Β. Μανωλόπουλος
ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
Εντέλλεται προς κάθε δικαστικό επιμελητή να εκτελέσει όταν του το ζητήσουν την παραπάνω απόφαση, τους Εισαγγελείς να ενεργήσουν κατά την αρμοδιότητά τους και τους Διοικητές και τα άλλα όργανα της Δημόσιας Δύναμης να βοηθήσουν όταν τους ζητηθεί.
Η εντολή πιστοποιείται με την σύνταξη και την υπογραφή του παρόντος.